Vrijdagavond zijn in het Letterkundig Museum in Den Haag de Jan Campert-prijzen 2010 uitgereikt. Aad Meinderts, voorzitter van de jury, heette alle aanwezigen in de tjokvolle zaal van harte welkom. In zijn welkomstwoord uitte hij kritiek op de kunst- en cultuurbezuinigingen van het huidige kabinet, ‘maar ik kan de laureaten geruststellen: het prijzengeld is niet met 7 procent verminderd’. Meinderts zette de toon voor de rest van de avond. Alle dankwoorden, lofredes, juryrapporten en gesprekjes waren scherp en humorvol.

Marjolein de Jong, de Haagse wethouder van cultuur, had de eer om de prijswinnaars stuk voor stuk te introduceren en de officiële oorkonde met gekalligrafeerd juryrapport te overhandigen. Zij deed dat losjes en ad rem. De dankwoorden van de laureaten werden voorafgegaan door korte portretten, gefilmd en gemonteerd door Swinkels & Swinkels. In het geval van Hélène Gelèns (Jan Campert-prijs 2010) was dat een strak gemonteerde voordracht van een gedicht uit zet af en zweef (2010). Het filmpje van Koen Peeters (F. Bordewijk-prijs 2010) was een kleurrijke ode aan diens postmoderne familieroman De bloemen (2010): foto’s van bloemen afgewisseld met foto’s van een bezoek aan Peeters’ ouderlijk huis. De filmpjes van David Van Reybrouck (J. Greshoff-prijs 2010) en A.L. Snijders (Constantijn Huygens-prijs 2010) waren meer klassieke portretten: gesprekken met de auteurs.

Hélène Gelèns (‘Ik moest mijn dankwoord twee maanden geleden inleveren. Had ik dat niet gedaan, dan had ik nu alleen maar gezegd: ik ben blij!’) krijgt een bos bloemen van de wethouder

Koen Peeters sprak in zijn dankwoord over het personage God in zijn roman (‘Voor alle duidelijkheid, ik ben zo ongelovig dat het niet schoon om te zien is.’)

Peeters schonk dankbaar het dikke manuscript van De bloemen aan het Letterkundig Museum, dat het echter meteen aan het AMVC Letterenhuis in Antwerpen zal doorgeven, omdat de Belgen in België thuishoren

David Van Reybrouck vermoedde dat hij de eerste J. Greshoff-prijswinnaar is die in het bekroonde werk gewag maakt van de man naar wie de onderscheiding is vernoemd: Jan Greshoff komt voor op pagina 82 van Congo. Een geschiedenis (2010)

A.L. Snijders’ dankwoord bestond eigenlijk uit een zkv en vier dankwoorden, want viermaal begon hij met ‘Geachte jury’. In zijn verhaal vertelde hij liefdevol over zijn vrouw en zijn oudste en jongste kleinzoon, waarop de aanwezige familieleden van Snijders elkaar trots aanstootten

L.H. Wiener (‘Ik heb dit jasje speciaal voor de gelegenheid naar de stomerij gebracht.) sprak een humoristische feestrede op de Huygens-prijswinnaar (‘deze beminnelijke en literair begaafde boskabouter’) uit, met enkele sterke grappen: ‘Zijn wenkbrauwen heeft hij gedurende de afgelopen 10 jaar in ieder geval ongemoeid gelaten, ongemaaid is wellicht het betere woord.’

In de foyer stonden vervolgens glazen champagne klaar om te toosten op Jan Campert. Het was heel gezellig.

Foto’s: Dolf Verlinden