Op diverse podia hebben schrijvers gereageerd op het uit de lucht schieten van een passagierstoestel boven Oekraïens grondgebied. Eerst geschokt en vol medeleven met de nabestaanden, maar dit weekend en vandaag ook met steeds meer woede en ergernis over de lakse houding van de regering. Een klein overzicht.

Op de site Politico stond vandaag een stuk van Bas Heijne waarin hij zijn verbazing uitsprak over deze regering (Nederlandse versie op NRC.nl):

As the tragedy of flight MH17 sinks in and the search for the guilty seems to lead indirectly or even directly to Putin’s Russia, it remains to be seen how much this will change the Dutch government’s seemingly compliant attitude toward Putin’s blatant disregard for Dutch sensibilities.

In Het Parool schrijft Theodor Holman een column waarin hij uitlegt dat hij Rutte woedend wil zien.

Op Poetin! Op de rebellen! Er is een scheidslijn overschreden. We zijn te klein om het zwaard te trekken, maar een kleine hond dwingt soms door zijn geblaf respect af bij een grote.

Arthur Japin retweet een artikel uit de New York Times over onze regering en de doorfeestende bevolking:

Er wordt, als miniem antwoord, al over een boycot van de WK voetbal in Rusland gepraat:

Maar Japin weet hoe het gaat als je sportfestijnen wilt boycotten, laat hij aan Van ’t Schip weten.

Zelfs Sylvia Witteman slaat oorlogstaal uit:

Nou ja, eventjes dan.

Leon de Winter lijkt niet onder de indruk te zijn van de oproep tot meer actie die de laatste dagen overal wordt gehoord. Hij twittert:

Ook Auke Hulst laat weten dat de makkelijke uitweg van de wraak niet de meest voor de hand liggende is:

Ook dichter Remco Ekkers vraagt zich af of Nederlanders niet het onmogelijke willen.