Brief aan Geerten Meijsing (27 juni 2014, 04.13)

Dag (of liever Nacht) Geerten,

Jij bent de laatste echte romanticus die ik ken, en ik ben op romantici nogal gesteld, enerzijds omdat ik er zelf een ben (die ik in het geheel niet ken) en anderzijds, omdat ik een koleerte hekel heb aan pragmatische materialisten. Aan de andere kant zou ik veel meer kennis hebben willen kunnen opnemen van de onverbrekelijke Natuurwetten; ja, dit is zelfs zo sterk in mijn persoon aanwezig, dat ik veel liever leraar Natuurkunde zou zijn geweest dan leraar Engels; ik bedoel, hoe moet je Shakespeare behandelen als je hem niet kan uitrekenen? En dat ik te laf was om geen leraar te worden, maar alleen maar schrijver, zoals jij, laat ik hier niet buiten beschouwing. Wat jij hebt gedurfd zou ik nooit hebben gewaagd, vanwege een obsessionele angst voor onbetaalde rekeningen. Ik zal dat tegenover iedereen manifest beweren. Maar waar is iedereen?

Jij bent ook niet uit te rekenen, je bent wel in te schatten, en goed ook. Daar bestaan geen wetten voor, zoals in de Natuurkunde, maar alleen intuïtie en gevoel. En daarom blijf ik gevangen in de man die ik ben, maar niet wil zijn, waaruit weer blijkt hoe romantisch ik ben ingesteld.

        Och, Geerten, ik kan zo heel lang doorgaan, net als jij.

Lieve jongen (en dat je ‘lief’ bent weet ik zeker, want ik heb geen mensenkennis) ik denk nog vaak aan onze ontmoeting in Siracusa, heb zojuist in het holst van de nacht en kort voor het wolfsuur, de foto’s van de vakantie op Sicilië (179 in getal) opnieuw bekeken en weer genoten van die voorbijkomende digitale toverlantaarnplaatjes.

Het moet mij wel van het hart dat jij er iets ouder uitziet dan ik, terwijl dat, getalsmatig uitgerekend in de tijd der mensen, niet klopt, want jij bent vier jaar jonger dan ik. Met onze wandelstok staan wij wel weer quitte.

        Maar met evenveel recht van spreken kan jij weer het tegendeel beweren, want De Tijd is dan wel de maatstaf voor de dienstregeling van de Nederlandsche Spoorwegen, maar niet meetbaar aangaande het uiterlijk van de mens, het functioneren van zijn wezen en de algehele toestand van zijn welzijn.

Je kennis van de ‘sterke’ drank is, voor een eenvoudige aardappeldrinker als ik, indrukwekkend, daar heb je me echt mee overbluft, en ik zal er zeker mijn nadeel mee doen.

De overkoepelende reden waarom ik ons contact op prijs stel, is hierin gelegen en gelegd dat ik geniet van je breed uitgemeten erudiete vertogen en daarnaast dwars door al je poses heenkijk.

Nocturne groet,

Lodewijk.