Op haar Facebookpagina meldt Anne Vegter dat schrijfster, kunstenares Pam Emmerik is overleden.

Pam Emmerik overleden

Pam Emmerik schreef romans, essays (over kunst vooral) en maakte ook een geheel eigen graphic essays (waarvan er ook één op Tzum staat). Ze schreef Soms feest (1997), Het bottenpaleis (2000), Het wonder werkt (2004, genomineerd voor de AKO Literatuur Prijs, bekroond met de J. Greshoff-prijs), Jummie (2010) en Voor wie het paradijs verdragen kan (2014).

Over haar debuut schreef Hans Goedkoop in 1997 in NRC Handelsblad:

Tien tegen een, dit boek is autobiografisch. Bij een debutant belooft dat in de regel niet veel goeds, maar Pam Emmerik ontsnapt aan het gejammer en getreuzel van de mindere bekentenisliteratuur doordat ze erg goed schrijft. Haar taal is bondig, geestig, kunstig, licht bizar, en bij dat alles toch ook nog gewoon aanschouwelijk.

Lees een mooi interview met Emmerik door Jeroen Vullings in Vrij Nederland, over haar ongeluk, haar tijd in coma en de strijd om weer te werken:

‘Ze dachten dat ik debiel was…’ Dat zit haar hoog, want ‘ze’, dat is haar oude werkgever NRC Handelsblad, die taal noch teken gaf tijdens haar val en revalidatie, niets liet weten toen ze de Jan Greshoff-prijs ontving voor Het wonder werkt, en op haar brief ‘aan die Belg’ waarin ze zich in staat verklaarde de draad weer op te willen nemen, liet weten haar niet nodig te hebben.

In haar werk, maar zeker op Facebook was Pam Emmerik een zeer actief bestrijder van dierenleed. Ze zette zich ook in voor vervolgde schrijvers en kunstenaars, zoals uit deze komische Gangnam Style-video blijkt ter ondersteuning van Ai Wei Wei.

Volgens haar goede vriendin Anne Vegter zat ze nog boordevol plannen om nieuw werk te maken.