De bloemen waren een beetje vergaan op het graf van Gideon van Ligten, toen we met een kleine Tzum-delegatie eind januari van dit jaar naar Molkwerum trokken om zijn graf te bezoeken. We maakten er een dagje Friesland van, want we bezochten ook Heerenveen en Leeuwarden om de dubbeltentoonstelling over Gerrit Benner te zien. Daar tussendoor maakten we een omweg naar Molkwerum. Het was een wat grauwe winterdag waarbij de hemel steeds de dreiging van regen behield. Je kunt vlakbij het kerkhof van Molkwerum parkeren, maar ze rekenen niet op grote aantallen bezoekers. Daar, in het dorpje waar hij geboren is, ligt hij begraven.

Wat doe je bij zo’n grafsteen in groepsverband? Niet zoveel. Je kijkt naar de uitgebloeide bloemen, kijkt naar de voetbalschoenen. Je staat wat te zwijgen omdat er aan het graf niet zo veel meer te vertellen valt. Je laat een pen achter ten afscheid, want voor ons was hij de man van de literatuur. Je denkt dat je rouwt bij dezelfde persoon, maar iedereen vertrekt bij zijn eigen versie van Gideon. Voor de een de voetbaltrainer, voor de ander een familielid, voor een derde een geliefde, voor ons een man van letteren.

In de auto komen er meer verhalen, naarmate de afstand tot het graf groter wordt, worden de verhalen ook vrolijker.

Gideon graf

Graf gideon