In de Volkskrant besprak recensent Sander van Walsum afgelopen zaterdag het non-fictie boek De Roofkoning. Prins Willem III en de invasie van Engeland van Machiel Bosman (Atheneum-Polak & Van Gennep). De recensent was niet te spreken over het boek.

Enkele citaten uit de recensie:

(…) helderheid is de laatste kwalificatie die van toepassing is op Bosmans boek.

Er is geen touw aan vast te knopen (…).

Willem III wordt echt niet minder ongrijpbaar door de spreektaal die Bosman hem in de mond legt.

De eindconclusie: slechts twee sterren.

Gisteren heeft de schrijver van het boek gereageerd op de kraakrecensie uit de Volkskrant. Bosman begrijpt niets van de kritiek van Van Walsum:

Van Walsum lijkt weinig gevoel te hebben voor de ambivalentie van de geschiedenis. De karakterologische ongrijpbaarheid van de prins van Oranje is aan hem niet besteed. Ik heb de nevel rondom Willem niet willen verjagen, zoals Van Walsum schrijft, maar zichtbaar willen maken. Juist die maakt Willem zo intrigerend.

Hij vraagt zich zelfs af of de recensent zijn boek wel gelezen heeft.

De vraag dringt zich op of Van Walsum het boek wel heeft gelezen – of dat hij het alleen heeft doorgebladerd, geërgerd op zoek naar historisch houvast, naar bekend terrein. Dan komt hij bedrogen uit, want dit boek is anders: wat inhoud betreft, wat vorm betreft, en wat verantwoording betreft.

Inmiddels hebben de schrijver en zijn uitgeverij de Volkskrant om een reactie gevraagd.