In NRC Handelsblad veel stemadviezen vandaag. Daaronder ook een paar schrijvers. Opvallend is het stemadvies van Maxim Februari die zich voornamelijk zorgen maakt over ‘de bescherming van de burger tegen de macht’. Die is het beste in de hand van de ChristenUnie.

De partij heeft misschien ook geen visie op de digitale staat, maar ze ziet wel als enige de beschermenswaardigheid van rechtsstatelijke principes. En daarom vestig ik mijn hoop op de ChristenUnie.

Louise O. Fresco mag als columniste en voorzitter van de Raad van Bestuur Wageningen U&R ook een stemadvies geven en komt tot deze worstzin:

Ik wil op een partij stemmen die erkent dat er gekozen moet worden tussen doelen, bereid is te investeren in voortschrijdende kennis, zoekt naar meer duurzame oplossingen en staat voor transparantie in de voedselketen.

Om daarna tot de conclusie te komen dat ze het nog niet weet.

Oud-politicus en schrijver van één autobiografische roman Tofik Dibi stemt zelf op GroenLinks, maar heeft zijn moeder overtuigd dat ze op Artikel1 moet stemmen.

‘Tijd voor distantie. Tijd voor rust en bezinning,’ zegt Mohammed Benzakour, om vervolgens niet te zeggen waar hij op stemt.

In zijn column laat Bas Heijne zich ook niet in de kaart kijken. Hij vermoedt dat we op de middenpartijen gaan stemmen en hoopt op meer elan dan het ‘zielloze pragmatisme’ van voorgaande jaren.