Stella Bergsma, schrijfster van Pussy album, zou op een school spreken over haar werk, maar via haar Facebook-pagina liet ze weten dat één van de docenten binnen de sectie Nederlands niet gecharmeerd is van haar werk. Ze werd per ongeluk in de cc gezet en kreeg zo te lezen hoe de desbetreffende docent over haar verhaal ‘Zonnefoto’s’ dacht.

De docent schreef naar zijn collega’s het volgende:

Zelfs na tweede lezing van deze vunzigheid kan ik me er niet toe zetten pornografie in V5 te gaan behandelen. (…) Als ik ertoe wordt gedwongen deze smerigheid te behandelen, dan zal ik de klas en de boze ouders duidelijk maken dat ik me hiervan nadrukkelijk distantieer, dat het beslist niet mijn idee is dit te behandelen, dat dit geen voorbeeld is van de doorsnee literaire werken. Waarom moet het mooie vak literatuur zo bezoedeld worden. Een taboe breken vind ik niet erg, maar dat kan zeker, zeer zeker met beschaving.

Ja, over smaak valt niet te twisten, dat weet ik ook wel. Ik vind dit bepaald niet fatsoenlijk en ook niet de wijze waarop ik dit door de keel krijg geduwd. Hoe moet je dit als docent verkopen? Ik weet het niet. Wanneer een leerling dergelijke schrijfsels zelf wil lezen, dan komt dat voor rekening van de leerling. Nu moet ik leerlingen dus dwingen dit te lezen? Neem jij de telefoontjes van boze ouders voor je rekening, en de boze mails. Dat ga ik namelijk niet doen, want ik trek mijn handen hier nadrukkelijk van af.

(…) Ik ben groot geworden met Jan Wolkers en Jan Cremer. Daar zat kiesheid in. In dit verhaal lees ik alleen ranzigheid, en dan ranzigheid die ik ook nog niet literair kan noemen (al is dat ook een mening).

Is het niet verstandiger een schrijver te kiezen die geen porno schrijft?

Het verhaal van Bergsma is hier online te lezen. Oordeel zelf!