God hebbe zijn ziel

Op zondag 29 oktober jl. sprak Arnon Grunberg tijdens de Piet Paaltjens Parade in Schiedam – het is 150 jaar geleden dat Snikken & Grimlachjes verscheen – verrassend genoeg ook over een ‘droevige vriend’, de dichter Giovanni della Chiusa (1969-2015), en las enkele gedichten voor. Zijn werk schijnt de afgelopen jaren in Hollands Maandblad te zijn gepubliceerd. Dat is me helaas ontgaan, maar De Korenmaat (Nop Maas) zorgde gelukkig voor een mooi boekje getiteld 7 Melancholische Gedichten, volgens het colofon een opmaat naar de uitgave van Della Chiusa’s dichtbundel Een mens moet ook niet alles willen weten bij Uitgeverij Lebowski in 2018. Dit maakt evenwel nieuwsgierig: een nieuwe, literaire grap van Grunberg? Hoe de vork ook in de steel moge zitten, de grap is goed, ik kan er in elk geval wel om lachen, en een mens moet misschien inderdaad ook niet alles willen weten? Leve het mysterie! Een morbide, maar toch ook ironisch gedicht op Allerzielen van deze, naar het mij toeschijnt, verloren, in elk geval dolende ziel. Della Chiusa schijnt overigens te zijn omgekomen bij een auto-ongeluk in de buurt van Perugia – God hebbe zijn ziel.

Rouwadvertentie

Doodongelukkig
zou hij zichzelf niet willen noemen
de laatste tijd echter
verlangt hij
bijvoorbeeld als hij op een begraafplaats rondloopt
of begrafeniswagens voorbij ziet rijden
of rouwadvertenties leest
naar de dood.
Zichzelf ophangen
zichzelf verstikken in een plastic zak
of voor de trein springen,
daar moet hij alleen niet aan denken
nooit zou hij de hand aan zichzelf slaan.
Als het even kan
zou hij in een onbewaakt ogenblik
in een ravijn willen worden geduwd.
Vínd maar eens iemand.

Giovanni della Chiusa – 7 Melancholische Gedichten, De Korenmaat, Haarlem. 8 blz. € 10,- Zie: http://www.hofvanjan.nl/

(Afbeelding: Wikimedia commons)