‘Vriendschap en andere ongemakken’ zo luidt het thema van de komende Boekenweek. Op de foto Driek van Wissen en Jean Pierre Rawie in 2008. De twee dichters kenden elkaar uit hun studententijd. Als redacteuren werkten ze mee aan De Nieuwe Clercke, een semi-literair blad met satirische inslag. Hoofdredacteur Albert Zondervan bestond alleen op papier, want dat was een gezamenlijk pseudoniem van de twee jonge dichters.

Al die jaren bleven Rawie en Van Wissen met elkaar bevriend. Ze waren regelmatig te vinden in café Wolthoorn & Co. Aan de sigaar van Van Wissen te zien mocht je toen nog onbeperkt genieten.

Op 21 mei 2010 overlijdt Driek van Wissen plotseling in Turkije tijdens een vakantie. Een week later schrijft Rawie in zijn column voor het Dagblad van het Noorden:

De dood van Driek van Wissen heeft een beetje een weduwnaar van mij gemaakt. Omdat onze vriendschap, geboekstaafd door een aantal gezamenlijke publicaties, in brede kring bekend was, word ik overstelpt met betuigingen van medeleven. Dat is goed, maar ik mis in dit koor de relativerende stem die nu voor immer zwijgt. Vanaf de eerste ontmoeting was dat namelijk wat ons bond: eenzelfde gevoel voor ironie.

Zijn humor – en ik heb met niemand zoveel gelachen als met Driek – was daarbij van de milde soort.

In de week die ertussen lag, stond een enorme hoeveelheid rouwadvertenties in de krant. Op woensdag 26 mei staat er ook een grote advertentie in de krant met een lange lijst namen. Op de een na laatste plaats van die rij vind je het ultieme voorbeeld van die ironie: ook Albert Zondervan treurt om het heengaan van zijn vriend.