Rascha Peper is voornamelijk bekend als schrijfster van verhalen en romans. In 2005 maakte ik Poëtisch Amsterdam, een wandeling in nieuwe gedichten door de hoofdstad. Peper maakte speciaal voor die gelegenheid het gedicht ‘Magere Brug’, de plek waarop ze uitkeek vanuit haar huis aan de Amstel.

Magere Brug

Nergens in de stad zoveel weidsheid. Smalte

over breedte. Fragiel is niet het woord

– de arcadebogen te robuust –

het is meer lieflijke houterigheid.

Water en lucht lichtgrijs, achter de ronde façade

in de verte het onnavolgbare grijs van de Zuiderkerk.

Aan de andere kant the city’s most famous theater

zegt een gids. En de sluices natuurlijk, the waterdoors.

De gele-fietshorde is afgestapt en kijkt. Ik loop langs

en kijk in één moeite door mee

naar wat zo vertrouwd is.

Bij de sluizen drijft een roeiboot.

Wie erin zat is zojuist met een jas vol klinkers

naar de bodem gezonken. Er dijen

nog brede kringen uit.

Maar dat zien de toeristen niet. Ze luisteren

naar een verhaal over daily circulation. Hoewel,

wat staart die grijze man uit het gezelschap

daar afwezig naar de zwarte plek in het water?

Rascha Peper