Omgekeerde wereld IV

AAN / UIT

Uw inktslaaf huppelt vaak rond op dezelfde stokpaardjes. Ook rijdt hij volgaarne mee op drukbezette varkensruggetjes, maar dat terzijde. Hij weet soms niet of hij in herhaling valt. Het kortetermijngeheugen laat het steeds meer afweten. Over de oorzaak daarvan een andere keer. Al laat die zich wellicht raden. Met de vroege herinnering is overigens niets mis. Eindeloos kan hij uitweiden over (jeugd)drumstellen, kolenhokken, scholen, het internaat, studie, carrières en liefdes in de knop gebroken en natuurlijk verhuizingen. Pak uw bed op Lazarus en ga heen.

Heeft hij nu wel of niet in het afgelopen jaar – vandaag is uw column één jaar oud geworden, amper in de kinderschoenen zogezegd – aandacht besteed aan de ongeïnteresseerde boekhandelaar annex kruidenier en daarmee samenhangend de schrijver als min of meer noodzakelijk kwaad ter meerdere eer van het kasregister?

Aan de schrijver als eenpersoonscircus die elke kans op aandacht aangrijpt als ware het de enige reddingsboei?

Aan het publiek dat dolgraag (bekende) aapjes kijkt en tijdens het vragenuurtje eindeloos betoogt, zichzelf nu eenmaal ook weleens in het openbaar wil horen spreken, ervoor betaald heeft immers, in het beste geval?

Aan de grachtengordel, de grootste apenheul van het land, waar men elkaars ruggen volgaarne krabt? I scratch you back, if you scratch mine. Aan de anglofication van de Nederlandsche Taal dus?

Tussendoor: een brief van een in een der Lage Landen gelegen onderwijsinstelling die inventariseert of de (gast)docenten voldoende kennis in huis hebben om voortaan de lessen in het Engels te geven in verband met de ‘internationalisering van de samenleving’. In huis wel, maar mordicus tegen.

Aan Bekende Medeburgers die behalve de kwast en het pallet, ook zo nodig het toetsenbord moeten bepotelen, al dan niet met hulp van een nègre, het boek als reservewiel aan de strijdkar der carrière? Aan de stroom ideeënboekjes dus?

Aan de redacties van tijdschriften en kranten die eveneens vrouwe Opportunia aanbidden?

Aan pr-managers m/v die achter de vodjes gezeten dienen te worden, kortom, aan allen die het zo druk-druk-druk hebben, dat ze werkelijk nérgens aan toe komen?

Aan achterklap, kinnesinne, willekeur en alternatieve agenda’s, aan collega’s, freelancers, commissies, instituten en fondsen?

Uit! En nogmaals:Uit! Je moet blijven hameren, al zijn de koppen van een zeldzame harde houtsoort en wordt de moker gehanteerd door het slapste stelletje kantoorspieren ooit. Het inktslavenkoor zet het lied Tombola in, uw inktslaaf roffelt.

De nominaties voor de Grote Inktslaaf Literatuurprijs 2013, uit te reiken in Paradiso te Amsterdam op zondag 8 december, rond de klok van vier:

Grote Inktslaaf Literatuurprijs

Owen Donkers, IJsbrood

Peter Drehmanns, De man die brak

Victor Meijer, Snoepreis

Bart Stouten, Kersen eten om middernacht

Lammert Voos, De terugkeer van het haringorakel

Guus Bauer