Het grootste geluk brengt de lezer niet het grootste geluk

Egbert kijkt naar het meisje met de strakke staart van wie hij de naam niet kent. Het is een vriendin van Eva. Eva stelt geen vrienden aan Egbert voor. Egbert is haar vader niet. Ze is hem niets verschuldigd. Ook het vriendje is niet aan Egbert voorgesteld. Op een dag was hij er gewoon. Van achteren lijkt de schoonzoon op een meisje, vindt Egbert, een meisje met brede schouders. Vaak ziet Egbert de schoonzoon niet. Eva speelt liever bij haar vriendjes thuis. Hetzelfde geldt voor Hubertine. Als zijn vrouw met haar vriendjes afspreekt, dan doet zij dat meestal in de kroeg of bij de vriendjes thuis.

Net als bij haar debuut Onder pseudoniem kenmerkt de stijl van Eveline Vreeburg zich in haar tweede roman Het grootste geluk door het staccato-achtige taalgebruik. Maar waar die manier van schrijven in Onder pseudoniem nog een functie had, namelijk het benadrukken van de naïviteit van de hoofdpersoon, gaat deze manier van schrijven je in Het grootste geluk op den duur behoorlijk tegenstaan, juist vanwege het ontbreken van een dergelijke functie. Na een paar hoofdstukken had ik dan ook helder voor ogen waar ik het veelvuldig noemen van de namen van de hoofdpersonen op vond lijken:

‘Pinkeltje,’ riep Veelpootje, ‘zal ik de slee naar boven trekken?’ Dat zou wel erg fijn zijn, ‘ zei Pinkeltje, ‘maar is die grote slee niet veel te zwaar voor je?’ ‘Nee hoor!’ riep Veelpootje, ‘ik, met al mijn pootjes, sta zó stevig op de grond, dat ik makkelijk de slee naar boven kan trekken, en Pinkelotje kan er nog wel op gaan zitten ook.’

het grootste geluk

Egbert heeft een eerste mislukt huwelijk achter de rug. Ook het eerste huwelijk van Hubertine was niet gelukkig. Egbert en Hubertine vinden elkaar op een bijeenkomst van ‘De Dappere Vrouwen’ en besluiten het met elkaar te proberen. Het geluk druipt vervolgens ook in dit tweede huwelijk niet van de bladzijden af, de hoofdpersonen lijken elkaar hoogstens te tolereren en laten elkaar volledig vrij. De vriendjes, cocaïne, feestjes en dieren vliegen je vervolgens om de oren met een dodelijke apotheose op een camping met de toepasselijke naam ‘Fortuna’ als gevolg.

Volgens het persbericht is Het grootste geluk

…een genadeloos familieportret waarin Eveline Vreeburg op een even indrukwekkende als geestige manier beschrijft hoe een leven ontwricht kan raken door de afwezigheid van liefde. Als de menselijke beleving het aflegt tegen schaamte en verlies, en het leven een vlucht is geworden, wat is dan nog het doel?

Dat de hoofdpersonen in dit boek volkomen langs elkaar heen leven en dat het inderdaad een grote vraag is wat in zo’n geval nog het doel is van een leven, is wel duidelijk na het lezen van deze roman. Maar enige mogelijkheid tot compassie met een van de hoofdpersonen had deze boodschap veel indringender over kunnen brengen. Helaas staat de stijl van Het grootste geluk dat in de weg.

Cilla Geurtsen

Eveline Vreeburg – Het grootste geluk, Prometheus, Amsterdam. 184 blz. € 19,95.