Nieuws: Madeleine was eerst een geroosterde boterham
Uit manuscripten van À La Recherche du Temps Perdu van Marcel Proust die deze week worden gepubliceerd blijkt dat Proust pas in een derde versie schreef over een madeleine. In de eerdere versies was er sprake van een geroosterde boterham met honing en van een biscotta. Dat schrijft The Guardian. Les manuscrits de la madeleine zijn hier te bestellen.
Afbeelding:Wikimedia commons
Is dit nieuws van de Guardian (Proust\’s memory-laden madeleine cakes started life as toast, manuscripts reveal), of wisten we dit al heel lang? In het in 2009 in Nederlandse vertaling verschenen Tegen Sainte-Beuve, het essay dat aan Op zoek naar de verloren tijd voorafging, staat te lezen hoe Proust beschrijft dat hij op een koude avond thuiskomt en zijn oude kokkin een kop thee voor hem neerzet: \’En het toeval wilde dat ze daar een paar sneetjes geroosterd brood bij serveerde. Ik doopte de boterham in de thee…\’ en voor je het weet ben je een bladzijde onvrijwillige herinneringen verder en vertelt hij dat zijn opa altijd een beschuitje in de thee doopte. In een Engelse biografie van Proust die ik ooit las en niet meer bezit, stond ook te lezen dat de madeleine aanvankelijk een \’double baked toast\’ of zoiets was, een soort beschuit, dus. Veel logischer om zoiets hards in de thee te dopen dan een cakeje dat al zacht is, trouwens.