Als we in deze donkere dagen voor kerst onszelf wat willen opvrolijken dan zetten we altijd een herhaling van het boekenpanel van DWDD aan waarin boekhandelaarster Monique Burger een dichtbundel van Micha Hamel aanprijst en dan roepen we allemaal op het juiste moment: ‘En over worteltjes gesproken, er zitten ook heel veel konijntjes in het boek.’ En dan kunnen we er weer dagen tegenaan.

Op de dag dat Niña Weijers, schrijfster en vriendin van Das Mag-uitgever Daniël van der Meer, op Facebook Maartje Wortel verdedigde tegen de negatieve recensies (‘Maartjes stem is vooral heel erg Maartjes stem. Die recensie van Janet Luis vond ik vooral een beetje dommig ((van het kaliber: O hemeltje, wat is nu eigenlijk de boodschap van deze verhalen?)) en die van Peters voornamelijk vilein.’) en bijval kreeg van haar collegaatje James Worthy (‘Maartje doet gewoon haar eigen ding. Ik vind het prachtig. Wortel is Wortel en sommige mensen hebben kennelijk meer met courgette.’) werd het boek Er moet iets gebeuren ’s avonds besproken in het boekenpanel van DWDD. Veronie Snijder-Kramer mocht het boek aanprijzen, maar wat vertelde ze eigenlijk inhoudelijk? Om het allemaal rustig na te lezen hebben we haar tekst even uitgeschreven.

Veronie Snijder-Kramer: ‘Het tweede boek dat wij gekozen hebben, is een boek van Maartje Wortel Er moet iets gebeuren. Maartje Wortel is een jonge schrijfster en met haar vorige boek, IJstijd, heeft ze de BNG Literatuurprijs gewonnen en in 2014 is zij tot groot literair talent bij de Volkskrant uitgeroepen, groot literair talent. En ze heeft ooit voor mij een boek gesigneerd met de woorden: “Ik wens je veel liefde, geluk, gedoe en ongemak.” en toen dacht ik: nou wat is dat? Maar zo zijn deze verhalen, ze zijn schrijnend, beetje merkwaardig zijn ze en soms ook lachwekkend. Het grappige eraan, vind ik, ze is, d’r staat voorin het boek ze is van de school van de journalistiek afgestuurd omdat ze teveel verhalen verzon. Nou, dat is een groot geluk voor ons, want de verhalen in dit boek zijn stuk voor stuk om in te lijsten.’

slappe kaft gebonden

slappe kaft rel

Arjen Lubach, tafelheer: ‘Ik las een relletje op internet dat dit heet gebonden, maar het lijkt gelijmd, maar het is dus heel stevig.’

Grietje Braaksma: ‘Het gaat natuurlijk wel om de inhoud, hè.’

Arjen Lubach: ‘Nee, ik ben erg voor Maartje Wortel, laat dat duidelijk zijn.’

Grietje Braaksma: ‘Ja, ja, ja.’

Matthijs van Nieuwkerk: ‘Wat was de rel nou precies?’

Arjen Lubach: ‘Omdat de uitgeverij had beweerd: je krijgt een gebonden exemplaar, maar mensen die het kregen dachten: hé, dit is gelijmd. Maar hij is dus slappe kaft gebonden.

Casper Luckerhof: ‘Maar dat is niet deze volgens mij dit is voor [onverstaanbaar].

Arjen Lubach: ‘Oh, dan heb ik hem kapot gemaakt, sorry.’

Veronie Snijder-Kramer: ‘Ha, ha, ha, ha, ha, ha.’

Grietje Braaksma: ‘Ik heb een andere editie thuis.’

Wouter Cajot: ‘Maar het boek, dat wou ik nog even zeggen… Wat ik zo mooi vind aan Maartje Wortel is, het is zo’n beetje als bij muziekbands: als je drie noten hoort, dan kun je zeggen: dat is die band of dat is die band als ze echt groot zijn. Dat is met Maartje Wortel ook. Als ik drie willekeurige stukken zou krijgen ik zou ze er zo uithalen. Haar stijl is zo fijn, zo snel, kort, grappig, maf met momenten, ik vind haar…

Veronie Snijder-Kramer: ‘Een topschrijfster.’

Grietje Braaksma: ‘Een eigen signatuur. En dat titelverhaal is fantastisch.’

Kwisvraag: Waarover gaat het boek van Maartje Wortel?