Boekblad heeft online een aardige serie waarin ze aan boekenvakkers vraagt hoe het afgelopen jaar was. Een van de standaardvragen daarbij is ook wat persoonlijk, namelijk: ‘Het boek dat ik in 2015 met het meeste plezier heb gelezen?’ De afgelopen jaren omzeilde CPNB-directeur Eppo van Nispen deze vraag altijd. Dit jaar ook? Ja, dit jaar ook.

Er worden zoveel mooie maar ook verschillende boeken gemaakt en geschreven waar ik steeds weer aangenaam door word verrast, dat er voor mij niet zoiets als “het” boek bestaat. Dat zou in ieder geval een lange lijst worden. Als ik dan toch iets mag noemen zijn het onze eigen uitgaven zoals het Boekenweekgeschenk en Kinderboekenweekgeschenk.

Dat leek wel heel erg op het antwoord dat hij gaf in 2014:

Ook dit jaar kan ik dat weer niet zeggen. Er komen te veel fantastische boeken uit, in dit prachtige auteursland. Wat er voor mij het meest uitspringt, zijn de manuscripten van de geschenken. Dat is letterlijk een feest, wanneer we die te zien krijgen.

Of het antwoord dat hij in 2013 gaf:

Er is voor mij nooit één boek met het meeste plezier. Ieder boek heeft zijn eigen unieke inbreng in mijn nederige mensenleven. Dit jaar verschenen er vele prachtige boeken waarvan ik van elk op mijn manier maximaal heb genoten. En die titels kies ik heel breed, los van het privilege dat je als directeur van deze stichting geniet, om ook echt boeken te mogen lezen op elk uur van de dag (en nacht).

Zou het misschien verboden zijn om een echt boek te kiezen? Dat de ene uitgeverij boos wordt als Van Nispen een boek van een andere uitgeverij noemt. Dat durven we te betwijfelen. Zou Van Nispen meer lezen dan de geschenken die hij uitgeeft. Vragen, vragen.

Vanmiddag werd het Jaar van het Boek afgetrapt. Hopelijk weet Van Nispen aan het eind van dit jubeljaar wel een titel te noemen.