In een museum is niet alles wat het lijkt. Neem dat handschrift van Jean Pierre Rawie in het Literatuurmuseum bijvoorbeeld. In het programma Met het oog op morgen sprak Chris Kijne met Rawie over diens laatste dichtbundel: Handschrift. De titel van de bundel is ietwat ironisch vertelt Rawie omdat een van de restverschijnselen van zijn beroerte enkele jaren geleden is dat hij niet meer leesbaar handmatig kan schrijven. Daar valt mee te leven.

Jean Pierre Rawie: ‘Ik schreef eigenlijk altijd al in mijn hoofd. Gedichten zijn niet zo lang, dat hoef je niet allemaal op te schrijven. Ik had al nooit kladjes en doorhalingen en dat soort dingen. Het gedicht is min of meer af en dan schrijf ik het op. Het maakt niet uit of je dat met de hand doet of tegenwoordig met de computer.’
Chris Kijne: ‘Toch heb ik in het Letterkundig Museum, ergens in een vitrine, een kladje met doorhalingen gezien.’
Rawie: ‘Ze vroegen destijds om een handschrift, inderdaad met doorhalingen en ik ben de beroerdste niet, dus dat heb ik toen gemaakt met een reeds klaar gedicht. Waar dan meedogenloos in stond en dat ik opschreef genadeloos, doorgestreept, en er weer meedogenloos boven heb gezet. Dat soort dingen. Dan kon men tenminste zien hoe een dichter werkte.’

Luister het hele gesprek hier na. Het interview met Rawie begint om 42.42 en duurt tot het einde.