‘Ik loop liever door brandnetels dan dat ik poëzie lees, laat staan schrijf. Wie durft dat nog? Dit is dus geen poëzie. Dit is een oorlogsverklaring aan de dichters, de fossielen van een voorbij tijdperk.’ Habakuk II de Balker (pseudoniem van H.H. ter Balkt tussen 1969 en 1977) schreef dit gedicht in 1969. Het is geen oorlogsverklaring. Het is een fuik. Een dichtratelend hek achter je, een aangevreten appel. Je bent een zondaar en gedoemd als veelpleger verder te leven.