Youp van ’t Hek schreef afgelopen zaterdag in zijn NRC-column nogal badinerend over de getuigenis van Christine Blasey Ford:

Bij die Ford vroeg ik me steeds af: waarom dit wanstaltige amateurtoneel met die gebroken stem en die krokodillentranen? Na 35 jaar! Waarom is ze toen niet krijsend naar haar moeder gerend? Aanranding en bijna-dood! Hallo? Is het geen belediging voor echt verkrachte vrouwen die de rest van hun leven worstelen met de grootste trauma’s? Dit is toch gewoon een van de miljoenen dronken studentenkamerincidentjes?

Elfie Tromp had daar bij De Nieuws bv zo haar eigen gedachten over: