Briljante Ghost Tree komt langzaam en blijft lang

In alle opzichten is Ghost Tree, de vierdelige comic van het Amerikaanse duo Bobby Curnow (scenario) en Simon Gane (tekeningen) een succes. Aanvankelijk in alle bescheidenheid uitgebracht, werd het onmiddellijk opgepikt en de hemel in geprezen. Intussen is van het eerste comicdeeltje al een derde druk verschenen: dat gebeurt zelden.

Het afsluitende vierde deel verscheen eind juli en daarmee is het verhaal afgerond. Alle loftuitingen blijken 100 procent terecht: Ghost Tree is een magnifiek verteld verhaal over liefde, verlies en een bijzondere kijk op het leven, tot voorbij de dood. Centraal in het verhaal staat een boom die als poort fungeert voor overleden zielen die zo contact houden met het aardse.

Deze beschrijving kan gemakkelijk overkomen als van een horror- of suspense-verhaal, maar niets is minder waar. Ghost Tree leunt op de Japanse cultuur van yrecensokai (bovenaardse wezens) en yurei (geesten), het verhaal zelf blijft tamelijk nuchter. Uiteindelijk gaat het niet om de geesten zelf, maar om wat zij hoofdpersoon Brandt leren over het leven.

Het verhaal begint in het nabije verleden als de tienjarige Brandt door zijn opa wordt meegenomen in het bos naast het huis van zijn familie. Als ze bij een oude boom zijn aangekomen vraagt zijn grootvader hem om twee gunsten. De eerste is om voluit te genieten van zijn jeugd. De tweede is bijzonder: kom nog eens naar deze plaatst terug, bij deze boom, precies tien jaar nadat ik ben overleden.

Het verhaal maakt een sprong en de lezer ziet een geraakte Brandt: zijn relatie loopt stroef en hij grijpt de belofte aan zijn opa aan om de situatie te ontvluchten. Eenmaal bij de boom ontmoet hij zijn opa weer, of althans: diens geest. Die legt hem uit wat al eeuwen een geheim is in de familie: zij kunnen geesten zien en met hen communiceren. Dan ontmoet hij de geest van Arami, zijn grote jeugdliefde. Zij brengt Brandt aan het twijfelen. Waarom blijft hij niet in het bos, bij de geesten en bij haar? De wereld van nu brengt hem immers zo weinig en hier kan hij zich nuttig maken.

Ghost Tree ontwikkelt zich als een melancholisch en traag schouwspel, waarin de hoofdpersoon zich verliest in keuzes die niet werkelijk keuzes zijn. Hij heeft spijt, maar waarvan? Hoe kunnen de gesprekken die hij met geesten heeft teruggrijpen op zijn eigen leven? Wat kunnen zij voor hem betekenen? Zijn opa weet dat Brandt niets te winnen heeft, maar lijkt geen vat op zijn kleinzoon te hebben. Uiteindelijk moet die toch echt zelf tot de conclusie komen.

Ghost Tree is een prachtige vertelling, die pijnlijk en eerlijk is. Niemand kan zomaar weglopen, ook Brandt niet. Een bijzondere rol in het verhaal is weggelegd voor zijn oma, die spaarzaam spreekt en dan nog vooral in waarheden. Zij doorziet veel, maar laat tegelijk veel in het ongewisse. Zij geeft Ghost Tree een nog nadrukkelijker Japans tintje.

De gedetailleerde, fijngevoelige tekeningen van Simon Gane (They’re not like us) zijn ronduit fraai. Hoewel ze overduidelijk een Japanse inslag hebben, is het beslist geen manga. De pagina-indeling is klassiek westers en ook de verhaalopbouw is op onze leest geschoeid. Stripscenarist Bobby Cornuw, nota bene tot voor kort verantwoordelijk voor de verhalen van Teenage Mutant Hero Turles en My Little Pony, heeft zichzelf op de kaart gezet als begenadigd verteller. Vooral zijn rustige tempo is uit de kunst: ook hier treffen we de invloeden van Japanse tekenaars aan, zoals Taniguchi, die geldt als de meester van het temporiseren.

Ghost Tree is een verhaal dat langzaam komt en lang blijft. Een verhaal van deze geringe omvang die tegelijk zo krachtig is, verdient alle lof, aandacht en drukken. In oktober komt het in één album op de markt, tot die tijd zullen avonturiers het via de importkanalen moeten aanschaffen. Het is al die moeite meer dan waard.

Stefan Nieuwenhuis

Bobby Curnow & Simon Gane – Ghost Tree. IDW Publishing. 4 delen à 32 blz. $ 3.99 per deel. TPB verschijnt in oktober 2019.