Elke avond schud ik met lichte tegenzin een houten stokertje uit een doosje. Gebitsverzorging vereist toewijding. En dat veroorzaakt elke keer toch enig plezier. Voldoening is mijn deel. Vergaderen gaat volgens hetzelfde patroon. Ik loop een zaaltje in om mij moedwillig door onbegrijpelijke en onwelgevallige opvattingen tegen de haren in te laten strijken. Maar al vergaderend blijken de anderen minder onwelwillend en kwaadaardig dan voorondersteld. Soms beogen ze zelfs besluitvorming, net als ik. Het bedrijven van democratie vraagt lichte tegenzin.