Het was niet de oerknal, en ook niet onze planeet onder dat dunne laagje blauwe lucht, het was niet de zon, of het Markermeer. Het was zelfs niet de zeilboot. Het was de tijd, die golven blies op het water en het zeil op spanning bracht. Het was de tijd ook die het bloed door onze aderen liet stromen en zei: zoals jullie hier vandaag varen, zo was het vroeger, zo is het nu, en zo zal het altijd blijven.