In haar wekelijkse column in de boekenbijlage schrijft Sylvia Witteman deze week over Kuifje in Afrika. Dat de strip kolonialistisch en racistisch was, was al bekend, maar de toch niet als heel woke bekendstaande Witteman verbaasde zich niet alleen over dat aspect, maar ook over de dierenmishandelingen binnen het boek.

Ik kon mijn ogen niet geloven. Het leek Silence of the Lambs wel. En het wordt allemaal nog veel erger: Kuifje mishandelt op gruwelijke wijze een luipaard, hij schiet een olifant dood en neemt zijn slagtanden mee, hij snijdt een levende python open (ook weer om Bobbie te redden, maar toch); leeuwen, buffels, antilopen, ze leggen allemaal het loodje. Behalve een neushoorn. Die komt met de schrik vrij.

Hergé heeft de scène met een neushoorn die opgeblazen werd diervriendelijker gemaakt, maar daar wordt het geheel niet beter van.

Maar wel vreemd dat al dat andere gejaag en gemartel wél is blijven staan. En al die racistische toestanden, waarom zijn die er niet uitgezuiverd? Waarschijnlijk omdat er dan zowat niets van dat album over zou zijn gebleven.

Lees de hele column hier.