Vandaag staat de laatste column van Elma Drayer in de Volkskrant. De columnistenmarkt is danig in beweging, want bij de NRC zijn al veel columnisten verdwenen en bij de Volkskrant is Sylvia Witteman al eerder weggegaan (naar Het Parool). Het vertrek van Drayer, die binnen de krant tegengas bood tegen al te woke politieke opvattingen, gebeurt op eigen verzoek:

Zo. En hier houdt het op, lieve lezer. Naar de mens gesproken was dit mijn laatste column voor de Volkskrant. Het is mooi geweest. Sinds 2015, op de kop af tien jaar lang, heb ik op deze plaats tweewekelijks kunnen schrijven wat ik wilde schrijven, u mogen lastigvallen met wat ik maar wilde, oeverloos mijn stokpaardjes kunnen berijden. […] Als ik me niet vergis versleet ik vijf opiniechefs en twee hoofdredacteuren. Die ongelogen nimmer een krimp gaven. Op mijn eigen verzoek stop ik ermee. Dat stemt om velerlei redenen weemoedig, maar eerst en vooral zal ik uw reacties, lieve lezer, vreselijk missen – de woedende, de aardige en alle schakeringen daartussenin.

Drayer weet dat er al een ‘gedroomde opvolger’ klaarstaat voor haar column. Lees haar laatste column hier.