Recensie: Peter Terrin – Nog lang geen winter
Wat als
Donald Trump is al vermoord in Nog lang geen winter van Peter Terrin. De wereld is een wat chaotische, vijandige en koude plek geworden, waarbij er continu rellen op straat zijn. Die wereld lijkt op de onze al zijn er toch wat verschillen. Dat merkt ook de fotograaf Simon op, vooral als hij kleine verstarringen ervaart waarin even een glimp van een andere werkelijkheid doorschemert.
Het eerst merkt Simon iets vreemds op als hij, samen met zijn volwassen dochter Romy, de as van zijn ex-vrouw Carla verstrooit In Italië. Daar waar hij het idee heeft dat de as blijft hangen voordat het in het water terechtkomt, heeft Romy niks gemerkt. Terrin weet de lezer te manipuleren dat er iets geks aan de hand is, want Simon blijkt opeens een gigantisch bedrag op zijn bankrekening te hebben. Hij wijkt ook af van zijn normale fotoreportages en wordt gefascineerd door een gewone jongen, Wilfred, wiens leven hij gaat volgen en fotografisch vastleggen. Waarom, vraag je je af.
Simon komt in contact met iemand van Quantum Entertainments die hem uitlegt dat hij een van de mensen is die maar even in deze wereld is.
‘Ze zijn benieuwd naar hoe hun leven eruit zou hebben gezien als ze toen of daar anders hadden beslist of gehandeld. Ze kunnen dat ene moment precies aanduiden, het moment waarop hun leven zich vertakt. Jij had ook zo’n moment, zei hij. Ergens in je verleden.’
Daar wringt een beetje de schoen, want Simon weet niet precies waar dat moment bij hem zit. Hoewel de roman vol zit met dystopische elementen, is de sciencefiction ondergeschikt aan de psychologische lijn en dan vooral de vader-dochterrelatie. Romy is met een lichamelijk beperking geboren en gedroeg zich als opgroeiend kind uiterst vijandig in de richting van de vader. Nu ze volwassen is, lijkt ze meer naar haar vader toe te groeien. Toch blijft er een zeker afstandelijkheid tussen hen bestaan, een afstandelijkheid die de meeste relaties in dit boek kenmerkt.
De liefhebber van het werk van Terrin herkent het paar Simon en Carla uit Al het blauw, maar het is niet noodzakelijk om die roman te kennen om deze te kunnen begrijpen. In het tweede deel van Nog lang geen winter, de laatste dertien bladzijden, vallen veel puzzelstukjes op hun plek. De vraag blijft of Simon ooit de goede beslissing heeft genomen in zijn leven. Het antwoord, een moreel dilemma, is aan de lezer.
Coen Peppelenbos
Peter Terrin – Nog lang geen winter. De Bezige Bij, Amsterdam. 224 blz. € 23,99.
Deze recensie verscheen eerder in de Leeuwarder Courant en het Dagblad van het Noorden op 5 februari 2025.
Ik heb het boek juist gelezen en het moet nog even bezinken, dat is het minste wat mij bijblijft: verschillende verhaallijnen, verschillende perspectieven, een eigenaardige setting, een vijandige samenleving, veel, heel veel. Duidelijk is de keuze die iedere mens maakt, iedere afslag die hij neemt, bepalend, definitief. Een boek om over na te denken en dat is wat ik mag verwachten van literatuur.