Vorige week schreef Thomas Heerma van Voss een column over een niet heel geslaagd schoolbezoek in Roosendaal. Aafke Romeijn voegt daar op haar LinkedIn-pagina haar eigen ervaring tijdens de laatste Dag van de Literatuur in Rotterdam aan toe. Bij haar ‘leerlingensessie’ zijn aanvankelijk 0 leerlingen aanwezig:

Pas vijf minuten na aanvang komt een hijgende docente binnen, met achter zich een pluk jongens van een jaar of zestien die hun winterjas nog aan hebben. “Sorry, ik ga de andere leerlingen bellen, die hadden hier al moeten zijn,” verontschuldigde de docent zich. Ze brengt haar telefoon naar haar oor en begint streng te praten. “Nee, je komt nu hierheen. Eten doe je later maar. Je gaat nu niet spijbelen. Je bent hier binnen drie minuten of ik bel je ouders.” De andere jongens lachen een beetje, maar gaan zitten. Er druppelen nog wat jongens binnen, die me netjes begroeten. Als er een stuk of tien zijn besluit ik toch maar te beginnen, ondanks dat de docent me bezweert dat er ergens nog veel meer leerlingen rond moeten lopen die hier hadden moeten zijn.

Zoals altijd informeer ik even wat de leerlingen hebben voorbereid. “Niks, mevrouw,” zeggen de jongens eerlijk. Love pubers.

Als je wilt weten hoe dit bezoek afliep en hoeveel boeken Romeijn verkocht bij de signeersessie na afloop dan moet je hier klikken.