Filmpje: P.H. Ritter interviewt Ina Boudier-Bakker
Een filmpje uit de zeer oude doos: letterkundige P.H. Ritter jr. (1882-1962) interviewt schrijfster Ina Boudier-Bakker (1875-1966) over de literatuur op haar 85ste verjaardag. De eerste vraag na een inleiding van ongeveer 1 minuut: ‘Wat is de zin van literatuur?’
Leuk fragment, maar wat een traagheid. Lezen jongeren nog Boudier-Bakker? Die werd in eigen tijd afgedaan als schrijfster van damesromans. Dames met zuinige hoofdletter die keurig wilden tobben in schoongeveegde straten.
Hoe staat het met de 100 jaar oude roman?
Wordt er nog gevlagd voor de grote drie?
In Nederland leeft het Nederlands niet, iedere docent en student wil Engels schrijven. En met chatgtp aan de slag. Ik zie het om heen in de trein.
De schrijvers uit het interbellum worden ook niet meer op grote schaal gelezen. Wie kent nog Frans Erens? Helman geen blinde vlek? Lezen jongeren Kellendonk nog? Is Joost Zwagerman niet iets wegzakt in het algemeen geheugen? Onverlet – heerlijk ouderwets woord – blijft dat Multatuli en Beets Camera Obscura nog leesbaar zijn en blijven. Net als van Lenneps romantische, historische potboilers, een boek als de lotgevallen van Ferdinand Huyck. Naar Engels voorbeeld geschreven overigens.. nog leuk, voor wie van het genre fantasy houdt.
Ik ben deze week begonnen in De klop op de deur. Het staat al minstens 40 jaar in mijn boekenkast. Ik vond de titel altijd fascinerend en heb het daarom bewaard. Ik zag een paar dagen geleden een fragment op televisie waarin iemand blij was met de vondst van 3 Salamander pockets van Ina Boudier-Bakker. Dat was de aanleiding om nu eindelijk eens aan De klop op de deur te beginnen.