Nieuws: Raynor Winn, auteur van Het zoutpad, liep op een fout pad volgens The Observer – ‘64.000 pond verdonkeremaand’
Verhalen die te mooi zijn om waar te zijn, zijn te mooi om waar te zijn. De Britse krant The Observer onthult vandaag dat dat ook voor Het zoutpad geldt. De auteur van de gigantische (recentelijk verfilmde) bestseller, Raynor Winn, blijkt haar levensverhaal te hebben witgewassen. Volgens Winns boek raakten de auteur en haar zieke man Moth hun huis kwijt nadat ze een foute investering hadden gedaan bij een jeugdvriend, maar volgens The Observer dient men dat met een flinke korrel zout te nemen.
De krant sprak met acht mensen die destijds in Winns omgeving waren en daaruit blijkt dat Winn eigenlijk haar huis is kwijtgeraakt doordat ze ten eerste ongeveer 64.000 pond in haar eigen zak stak in haar functie als boekhouder voor een bedrijf. Vervolgens leende ze geld van een ver familielid om haar schulden af te betalen, maar toen het bedrijf van dat verre familielid failliet ging hadden Winn en haar man een probleem en moest hun huis eraan. Tot slot schijnt Winn ook nog geprobeerd te hebben om via een bizarre winactie van een haastig zelf opgerichte uitgeverij haar huis te slijten aan een argeloze ander, voordat er beslag op werd gelegd. En dan wordt er trouwens ook nog getwijfeld of haar man wel echt zo ziek is als in de boeken wordt beweerd.
Winns schimmige verleden is problematisch omdat Het zoutpad pretendeert ‘levensecht’ te zijn en dat het grote succes van het boek verklaart.
Lees het allemaal hier.
Of bekijk het hieronder.
Wij zagen kort geleden de prachtige film. Die staat nu wel ineens in een heel ander licht.
Als deze ontdekkingen écht waar blijken te zijn, wát een deceptie!! Voor heel veel mensen. Ontzettend verdrietig. Ik vond het boek zo geweldig… En de film ook
En het boek net aan mijn vriendin als verjaardagsgeschenk gegeven…heb je dit weer
Als het verhaal mooi is, zowel het boek als de verfilming, dan is het toch een mooi verhaal? Echt gebeurd is geen excuus. Waarom toch altijd die obsessie met authenticiteit?
Dit staat in een lange literaire traditie van liegen en bedriegen van zogenaamd waar gebeurde verhalen. Misha Defonseca moest vanwege het gefraudeerde boek over haar Holocaust-jaren en zogenaamd opgevoed worden door wolven 22 miljoen dollar terugbetalen aan de uitgever.
Ik heb veel boeken gelezen die niet geheel op waarheid berustten, daar is nog wel een draai aan te geven, maar als er wordt “geschermd” met ziekten, die zich (vermoedelijk) niet in een stadium bevinden van binnen korte termijn overlijden, dan ben je bij mij wel bij af. Dan ga je als auteur, als deze ziekten niet de waarheid blijken, heel erg over je morele grenzen. Dat vind ik kwalijk.
Ik vond de film nogal tegenvallen. Veel dezelfde eenvoudige hardliners, langdradig en veel te voorspelbaar en het boek is ook niet boeiend.