Het moet Imelda Marcos (inmiddels 96) in haar leven vaak zijn overkomen: wandelend door een winkelstraat ineens een paar schoenen in de etalage zien met haar naam erop. Althans, zo gaat het bij mijn geliefde soms (met haar eigen naam dan). Ik heb zoiets met boeken. Dan wil ik dat boek lezen, bekijken, bepotelen om uiteindelijk de inhoud in mijn kop te krijgen en te koesteren. Dan koop ik het. Want net als schoenen brengen boeken mij verder. Verder zelfs.