Recensie: Jonathan Coe – Het huis van de slaap
Deze recensie verscheen voor het eerst in 1997. Een fantastische soap vol cliffhangers Je hebt mensen, ik ben er één van, die niet naar series op televisie kunnen kijken. Zit
Jonathan Coe
Delen
Recensie: Jonathan Coe – Bournville
Door: Wiebren Rijkeboer
Chroniqueur par excellence Het werk van Jonathan Coe is imposant en wellicht is hij te beschouwen als de Jonathan Franzen van het Verenigd Koninkrijk. Hij is bij uitstek de chroniqueur
Delen
Recensie: Jonathan Coe – Meneer Wilder en ik
Door: Wiebren Rijkeboer
De nadagen van de grote cineast In een flink deel van zijn inmiddels omvangrijke oeuvre beschrijft Jonathan Coe gemeenschappen en families, hun rol in de samenleving en de onvermijdelijke botsing
Delen
Nieuws: Jonathan Coe wint Costa Novel Award met Middle England
Door: Coen Peppelenbos
Met de actuele Brexitroman Middle England heeft Jonathan Coe gisteren de Costa Novel Award gewonnen. Hij krijgt daarvoor 5.000 Britse ponden. Bij de Costa Prize gaat het eerst over winnaar
Delen
Recensie: Hoe de brexit een rol speelt in de recente romans van John Lanchester, Jonathan Coe en Elizabeth Day
Door: Jan de Jong
De brexit is wél goed… voor de literatuur Het rommelt aan de andere kant van de Noordzee. En niet zo weinig ook! Uit voor ons, eenvoudige vastelanders, ondoorgrondelijke en nauwelijks
Delen
Interview: Jonathan Coe over Nummer 11
Door: Peter de Rijk
‘Laat de lezer maar uitmaken wat echt is’ De Britse schrijver Jonathan Coe (1961) schreef vele succesvolle romans waaronder Het moordende testament, De Rotters Club en Expo 58. Voor zijn
Delen
Recensie: Jonathan Coe – Nummer 11
Door: Wiebren Rijkeboer
Anti-neoliberale roman Reikhalzend heb ik uitgekeken naar de nieuwe en elfde roman van Jonathan Coe. Na een mager niemendalletje – en de eerste Nederlandse vertaling – De dwergen van de
Delen
Reportage: International Literature Festival Utrecht 2016 zocht het experiment
Door: Maarten Praamstra
Over een krappe twee jaar wordt het Postkantoor aan het Neude in Utrecht verbouwd tot Centrale Bibliotheek, maar evenals verleden jaar kunnen literatuurliefhebbers er nu al terecht. Het gebouw dat
Delen
Recensie: Jonathan Coe – De afschuwelijke eenzaamheid van Maxwell Sim
Door: Coen Peppelenbos
De ultieme loser Stel je voor dat het enige contact dat je nog hebt in de wereld de vrouwelijke stem van het navigatiesysteem in je auto is, dan ben je
Tzum - Copyright 2024