Er zijn mensen die boeken behandelen als gebruiksvoorwerpen en mensen die boeken in de hand houden alsof het kunstwerken zijn. Ik behoor tot de laatste categorie. Niet uit zuinigheid, maar uit gevoel voor esthetiek. Een knak in de rug voel ik in mijn maag.

De baas van Uitgeverij kleine Uil wil een boek nog wel eens testen op stevigheid. Hij slaat het boek open, ragt even met de volle hand in het midden, schudt het boek vervolgens aan de flap heen en weer, gooit het boek daarna op de grond en concludeert dan: ‘Best stevig.’ De conclusie hoor ik nooit omdat ik bij de eerste mishandeling al aan het zuurstof ben.

Dit is een poster uit Amerika. Ik denk dat deze gemaakt is in opdracht van een bibliotheek of een boekhandelketen. Het waarschuwt tegen nog zo’n barbaarse gewoonte van de onbehouwen lezer: het omvouwen van een bladzijde om aan te geven waar je gebleven bent.

Voor de barbaren is de e-reader uitgevonden.