Dochter is te rusteloos om tanden te poetsen. Ze wil weten of mama en ik dinges hebben gedaan. Rechter wijsvinger verdwijnt tussen linker wijsvinger en duim. Ik pak een tandenstoker
In het gedicht Per ochtend van Tjitse Hofman zit een zwerver op de grond tegen de muur met bevroren een gulden in het kommetje van zijn hand. De zwerver op
Steeds komt hij in het holst van de nacht, als een soort Sinterklaas. Snoept ongemerkt een uur uit je wekker, geeft je er mooie, warme dagen voor terug. Deze mooie
Begripsverwarring Boze vrouwen – en ze zijn terecht boos – schrijven hier in Vlaanderen theaterteksten en romans om machtsmisbruik aan de kaak te stellen waarvan ze het slachtoffer zijn geworden.
Wapen je tegen conservatieve krachten die kunst en cultuur aanvallen Gisteren publiceerde het Witte Huis weer een presidentiële actie van president Trump. Deze keer viel hij musea en instituties aan
In memoriam Boris Rousseeuw Op 27 februari 2024 overleed Boris Rousseeuw, meester margedrukker uit Kalmthout, België, na een miserabele ziektehistorie, die zich hier niet laat beschrijven. Doodgaan eist een ultiem
Om tijdens de masterclass korte verhalen schrijven mijn handen kwijt te kunnen had ik een paar flinke stapels boeken meegenomen: romans, essays, dichtbundels. Zo kon ik elk voorbeeld dat ik
Kleine beslissingen In Leven & lot, het imposante epos van Vasili Grossman van bijna negenhonderd pagina’s en ruim tweehonderd personages, wordt één keer een geboortedatum genoemd. Twaalf december. Het is
Spijtlijstje Wie Tzum een beetje volgt, weet dat we hier van lijstjes houden. Vrolijke vulling die toch heel veel zegt over de stand van de literatuur en de machten achter
Als je dingen beter wil begrijpen, kun je soms het beste onbegrijpelijke dingen lezen. Dat klinkt plausibel. De werkelijkheid is poëtischer. Dan staan er elf dichters op een podium. Van
Schopenhauer komt iets te vroeg op. Vloekend verdwijnt hij terug de coulissen in. Dan komt hij nog eens op. Nu echt. Hij spreekt en stopt niet meer. Schopenhauer schreef ook
Oe-hoe, de voorhistorische mens De vrouw van de grote Belgische historicus Henri Pirenne en ikzelf hebben dezelfde voorouders. Maar dat verklaart niet mijn interesse voor geschiedenis. Het is de levendige
Negentienhonderdvijfenvijftig Bij de verjaardag van Doeke Sijens Lang geleden zag ik bij een concert van Marc Almond in een gedeeltelijk gevulde muziekzaal in Leeuwarden Doeke Sijens in het publiek staan.
Over zeiken gesproken Ik begin op mijn oude dag te zeiken, ik weet het, ben niet voor niets onlangs 80 (zegge tachtig) geworden. Vijf keer per nacht eruit voor een
Gouda Als het middeleeuwse scheepsverkeer vanaf de Hollandsche IJssel gestremd lag voor de Donkere Sluis in hartje Gouda, hadden de waagdragers, brouwers en madames het druk. Rusteloos, gonzend, stinkend was
Ulysses Voor het eerst in mijn leven heb ik een exemplaar van Ulysses gekocht. De nieuwe druk in de Penguin Modern Classics. Ik bezit van het boek ook een Nederlandse
Una giornata particolare (2) Vandaag het leven gered van een overmoedig joch, met lef en vertrouwen in zichzelf, dat nog wat moet worden afgeremd, alvorens hij uitgroeit tot de man
Koning Arthur trok moeiteloos een zwaard uit een rots, wat hem terecht wereldfaam opleverde. Maar er is nog een tweede steen die zijn koninklijke status bewijst. Die steen ligt op
Simenon Vorige week besprak ik met mijn studenten creatief schrijven dat de literaire goegemeente genrefictie afdoet als inferieur. ‘En soms terecht,’ zei ik, ‘Franse thrillers, bijvoorbeeld’ – ik bedoelde meer
Hoe ironisch is de Dichter des Vaderlands? Er komt een dezer dagen een avond waarop de titel Dichter des Vaderlands door iets anders wordt vervangen. Op de website van Spui