Op zijn Facebookpagina maakt Joris van Casteren bekend dat de schrijver Judicus Verstegen is overleden. Toen Van Casteren hem portretteerde in Zeg mijn lezers dat ik doorschrijf (2006) was hij al een vergeten schrijver, maar in de jaren zeventig gold hij als een beloftevolle schrijver.

Verstegen debuteerde in 1967 met Legt uw hart daarop en daarop zouden nog een twaalftal boeken volgen. Hij bracht zijn boeken uit bij Querido, De Bezige Bij en Bruna. Over Een zon in de nacht schreef Kees Fens in De tijd:

Met zijn verleden jaar verschenen roman, Legt Uw hart daarop debuteerde Verstegen op een voor velen verrassende en overtuigende wijze. Op grond van enkele vprhalen en enige delen uit verhalen van zijn verhalenbundel kan men hem in elk geval een bijzonder auteur noemen, al is een zekere gekunsteldheid in verwoording en uitbeelding van betekenisvol bedoelde nevensituaties hem niet geheel vreemd.

In 1969 werd de roman De koekoek en de klok uit de handel gehaald. De roman ging over de universitaire wereld van Amsterdam en uit angst voor een proces tegen smaad trok uitgeverij Querido het boek terug (lees er hier meer over).

Ab Visser was wel te spreken over het werk van Verstegen. In 1981, bij de verschijning van een verzameling verhalen bij De Bezige Bij schreef hij over diverse bijdragers:

Zo Judicus Verstegen, die ik als verteller nauwelijks de mindere acht van Hermans, maar die veel minder kapsones heefl en dus veel minder populair is bij Jan Publiek, die altijd achter mode-auteurs aanloopt uit vrees de culturele boot te missen.

Over zijn laatste roman Een kurk in de rit schreef het Limburgs Dagblad dat Verstegen er beter aan gedaan had ‘dit manuscript in de bureaulade te houden’.

Er is geen enkel werk van Judicus Verstegen meer in druk, zijn oeuvre wordt alleen nog in universitaire bibliotheken bewaard.