Je hoeft Eppo van Nispen, het opperhoofd van de CPNB, maar een platform te geven en hij zal de kans meteen aangrijpen om iets nietszeggends te berde te brengen. Boekblad online interviewt deze weken mensen uit het boekenvak onder de titel ‘Hoe was 2013, …?’ Een van de onderdelen tijdens het interview is: ‘Het boek dat ik in 2013 met het meeste plezier heb gelezen’ en daar antwoordt Eppo van Nispen als volgt op:

Er is voor mij nooit één boek met het meeste plezier. Ieder boek heeft zijn eigen unieke inbreng in mijn nederige mensenleven. Dit jaar verschenen er vele prachtige boeken waarvan ik van elk op mijn manier maximaal heb genoten. En die titels kies ik heel breed, los van het privilege dat je als directeur van deze stichting geniet, om ook echt boeken te mogen lezen op elk uur van de dag (en nacht).

Hier staat in heel veel woorden niets, behalve dat Van Nispen op zijn manier genoten heeft van prachtige boeken die zijn uitgekomen. Hoe geniet Van Nispen maximaal op zijn manier? Welke prachtige boeken bedoelt hij? En ja, hij heeft als directeur het privilege om op elk uur van de dag te mogen lezen, maar maakt hij er ook gebruik van? Leest Eppo van Nispen überhaupt wel of geniet hij alleen van boeken op zijn manier?

Zou het iemand lukken om erachter te komen welk boek Van Nispen echt gelezen heeft? Wat hij echt goed vond in 2013?