Feuilleton: De Jobsiade – Vijfde hoofdstuk
Vijfde hoofdstuk
Waar de kleine Hieronimus zich mee bezighield.
- Zolang kleine Jobsje nog luiers moest dragen,
Kreeg hij het druk, sinds die eerste dagen:
Hij sliep, at, zoog en dronk,
Waarna hij opnieuw in slaap verzonk.
- Hij betoonde zich daarin niet de mindere
Van twee of drie insgelijks bezige kinderen
En beluisterde steevast een wiegelied,
Maar tevreden was hij desondanks niet.
- Je hoorde hem schreeuwen, dagen en nachten,
En uit zijn wieg stegen bittere klachten,
Alsof het hem aan alles ontbrak,
En niemand begreep wat daar achter stak.
- Bezoekers die naar de oorzaak gisten
Dachten soms dat ze de reden wel wisten,
Ze zeiden bijvoorbeeld: ‘Er lijkt hier wel
Een vorm van hekserij in het spel.’
- Men ontbood, gezien de situatie,
De arts en de vroedvrouw ter consultatie,
En op recept kreeg het kind bij zijn hap
Een medicijn en rabarbersap.
- Hoewel hij zeer voorspoedig gedijde
Had zijn moeder daaronder nogal te lijden,
Maar hij groeide snel, toen veranderde het
En werd hij sterk, krachtig, dik en vet.
- De ouders konden (dat zult u begrijpen)
Over zo’n prachtkind de handen dichtknijpen
En gaven menig welgemeende kus
Aan hun brave Hieronimus.
- Meer nieuws heb ik over de eerste drie, vier jaren
Van kleine Jobs niet kunnen vergaren,
Daarom krijgt dit hoofdstuk hier zijn besluit
En kijk ik alvast naar het volgende uit.
