Feuilleton: De Jobsiade – Achttiende hoofdstuk
Achttiende hoofdstuk
Hoe Hieronimus nu begon geestelijk te worden en hoe hij een zwart kostuum en een pruik kreeg en hoe hij op de kansel voor het eerst preekte enz.
- Toen de volgende ochtend arriveerde
En ieder zijn bed de rug toekeerde
En men zich binnen de kortste tijd
Fris en wel geschaard had om het ontbijt,
- Nam vader Hieronimus terzijde
En sprak: ‘Beste zoon, je moet vermijden
Met soortgelijke bekleding aan
In de toekomst nog over straat te gaan.
- Maar mocht je nog prijs stellen op mijn zegen,
Verwijder dan eerst die afschuwelijke degen,
Omdat een dienaar van Gods woord
Slechts met de bijbel te schermen behoort.
- Die laarzen van jou, die grijze poncho,
Die gele boksleren broek, dat vest en zo
En dan die enorme gevederde hoed,
Staan geen van alle een dominee goed.
- Als iemand je zo uitgedost zag verschijnen,
Moest hij wel denken: “Gossiemijne,
We krijgen eerder een kurassier
Dan een volwaardige dominee hier.”
- Ook kom je als geestelijk leider en herder
Met een ronde pruik op je hoofd veel verder,
Want zo dwing je eerbied af en respect
Terwijl je kapsel nu slechts huivering wekt.
- Ik heb daarom het besluit genomen
De kleermaker langs te laten komen:
Die meet jou, met je permissie, vandaag
Nog een zwart pak aan met stijve kraag.
- Ook de pruikenmaker, niet te vergeten,
Komt je vanmiddag een pruik aanmeten
Die (als je vindt dat hij je staat)
Je voortaan mag dienen als hoofdsieraad:
- Dat verhoogt je aanzien in ieders ogen.
À propos kan ik niet langer gedogen
Dat je nog doorgaat met dat gevloek,
Want zo raakt alle geestelijkheid zoek.
- Hoewel hij niet echt gewillig oogde
Bij wat zijn vader verstandig betoogde,
Ging Hieronimus zonder weerwoord
Met alles onvoorwaardelijk akkoord.
- Zo gebeurde het dat men nog die maandag
Hieronimus met pruik en pak op of aan zag
En met een wit kraagje dat zijn mama
Gemaakt had manu propria.
- Geheel in geestelijk tenue gestoken,
Heeft hij zijn ouders nu toegesproken,
Hun belovend dat aanstaande zondag hij
Een preek zou gaan houden in deze livrei.
- En niet van zins die belofte te breken,
Stond hij de zondag daarop al te preken,
Waarbij hij, niet geheel onverwacht,
Die preek gaaf over het voetlicht bracht,
- Want zoals we al ruim tevoren
(in hoofdstuk zestien) konden horen
Was die hem door een vriend gespendeerd,
En daarop door hem uit het hoofd geleerd.
- Die preek was buitengewoon doorwrocht en
Met zoveel kalenderwijsheid doorvlochten
En stond zo bol van wijsgerige zwetserij
Dat Hieronimums zelf niet wist wat hij zei.
- Ook zijn uiterlijke verschijning was prachtig
Zijn armen en handen gebaarden machtig
En zijn schallende, sterke tenor
Drong alle toehoorders vol in het oor.
- Hij werd daar dan ook door ettelijke honderd
Aanwezigen zeer om zijn preek bewonderd;
Men stootte elkaar met de elleboog aan
En zei: ‘Die man zou hier niet misstaan!
- Wie had dat in hemelsnaam ooit kunnen dromen
Dat er nog zoiets goeds zou komen
Van senator Jobs’ domme Hieronimus?
Hij wekt hier de grootste verwondernus!’
- Ook waren al zijn familieleden
Met Hieronimus meer dan tevreden,
Die hadden geluisterd met open mond,
Zo routineus hij daar te preken stond.
- Onmogelijk u lijfelijk te doen ervaren
Hoe verrukt zijn beide ouders wel waren,
Want die hielden nu ieder van zijn of haar kant
Hem voor een fantastische predikant.
- Op de goede afloop vond even later
Een feestmaal ten huize van de senater
Plaats, waar alle verwanten zich toen
Aan spijs en drank te goed kwamen doen.
- Daar heeft men tot ’s middags na vieren
Hieronimus als een held zitten vieren,
Waarbij men uit grote glazen dronk
En daarmee zijn gezondheid beklonk.
- Unaniem vonden alle familieleden
Dat er gezien de gegeven omstandigheden
Nog veel meer eer aan de horizon
Lonkte, zodat hij het wagen kon
- Een snelle beroeping te realiseren
En tot candidatus te avanceren
En uit dien hoofde zijn kandidatuur
Moest indienen bij het kerkbestuur.
- Wel moest hij dan binnen de kortste keren
Zich voor het examen presenteren,
Maar gezien zijn gedegen belezenheid
Was dat niet meer dan een formaliteit.
- Temeer daar de dominee niet zeer gezond was
En daarmee de zaak in principe al rond was
En hij, zonder haat en nijd in de kerk,
Direct kon beginnen met werk,
- Althans indien het (naar viel te hopen)
Met de dominee op zijn einde zou lopen,
Want met dat kleine beetje geluk
Kon het met Hieronimus niet meer stuk.
- Ze trachtten zó lang hem te overtuigen,
Dat hij voor hun argumenten móest buigen.
Dus gaf hij, hoewel de angst hem beving,
Daartoe volmondig zijn toestemming.
- Hij ledigde overigens onverschrokken
Een paar grote glazen met reuzenslokken,
Maar als hij aan het examen dacht,
Was hij compleet van zijn stuk gebracht.
- Hij trachtte daarom zijn vrees te doen slinken
Door zich een stuk in zijn kraag te drinken,
Hoewel vader Jobs zich heeft uitgeput
In een afkeurend met-het-hoofd-geschud.
