Dommerdedom dom dom, retteketet, sjing, boem

Een moeizame ochtendspits, daarmee niet zoiets bedoelend als een verkeerscongestie of een slapjes stijgend lid, maar de paar uren in de vroege morgen waarop het lijkt alsof men zich niet los kan maken van een nare droom. Je weet de grote lijnen nog wel, maar het zijn juist de mistige details die je blijven kwellen.

Ik weet derhalve niet meer of in de nachtmerrie heel Nederland bestond uit Bekende Mensen – wie zouden er dan voor de buis moeten gluren naar de praatprogramma’s en realityshows? – maar zeker was wel dat de bestsellerlijst uitsluitend, zonder uitzondering, werd bevolkt door gewezen sporters, het liefst profvoetballers, allemaal tijdens of na de carrière aan de drank, drugs, vrouwen of de dobbelsteen geraakt en daar min of meer van bekomen of aan ten ondergegaan, beroemde strafpleiters, idem, toneelspelers en actrices, idem, tv-koks, idem, quizmasters, ankermannen en vooral presentatrices, idem. En zware jongens, industriëlen, topbankiers, politici en zulks die juist van hun geloof waren gevallen en ineens het licht hadden gezien. Bio’s van popmuzikanten werden geduld.

De jury van de enige overgebleven boekenprijs bestond uit Bekende Mensen. Die dus de werken van andere Bekende Mensen bekroonden. Dromen rekken de dagelijkse gang van zaken ruimpjes op, maar is dit scenario – bekende filmers was ik nog vergeten – wel iets van de verre toekomst?

Tijdens het gala waarop de prijswinnaar bekend zou worden gemaakt kwam ineens een Onbekend Mens binnen. Grote consternatie. Gelukkig waren de bewakers – allemaal beroemde vechtsportkampioenen – snel ter plekke. Zonder pardon werd de bekendheidsbedelaar het pand uitgegooid, middenin een fontein.

Ik werd wakker in een doordrenkt T-shirt, wrong mijzelf uit en bezag de elektronische post. Een missive van het CPNB. Wist U dat Etienne U, de luitenant van Klaas ‘de dominee’ B, aldaar in zijn jonge jaren nog manusje van alles is geweest, op zijn brommertje pakjes rondbrengend? Boeken als ideale dekmantel. Ik zie het voor me: Simon Vinkenoog, de Grote Smoker hebbe zijn ziel, die ineens een uitgehold boek in de brievenbus kreeg met een flinke plak Afghaan erin. Vergissing. Godsgeschenk.

Enfin, vol trots presenteerde de collectieve propagandaclub de vastgelegde deelnemers aan het rondreizende circus hetende Manuscripta. De manifestatie waarmee traditioneel in september het boekenseizoen wordt geopend, ditmaal rond de pommerdepom pom pom Utrechtse Dom.

Mr. Humberto Tan, die van de kledinglijn en van dat goede alternatief voor het doordraaiprogramma, is een van de belangrijkste publiekstrekkers. Samen met actrice Isa Hoes, die tegenwoordig ook zeer gevraagd is als leverancier van blurbs. Elle van Rijn is een actrice die echt kan schrijven. Acteur Peter Römer (1952), van de biografie over vader Piet (1928), Adriaan van Dis (1946), fijn dat hij er weer is, met de Thalys uit Paris, Henk ‘geeft punten’ Spaan (1948), de thrillerrosser Tomas (1944) en diens collega oesterliefhebber Kees van Beijnum (1954) zorgen voor wat anciënniteit. Waar is in dit kader Tom Egbers (1957), ook een Bekend Mens die fijne boeken produceert?

De jeugd heeft de toekomst. Bij de samenstelling van het programma, bedenk het is een collectief, zullen vast wel weer veel jonge blommen zijn betrokken. Ook van de partij: Hanna Bervoets (1984), Philip Huff (1984), Alma Mathijsen (1984), Auke Hulst (1975), Mel Wallis de Vries (1973), gelukkig ook Esther Gerritsen (1972), Ingmar Heytze (1970) en Hermine Landvreugd (1967). Het is in dit kader verbazingwekkend dat er maar één Heerma van Voss (1990) aanwezig zal zijn. Kan er overigens niet een wet worden ingevoerd dat per familie maar één iemand een poging mag wagen schrijver dan wel mediafiguur te worden? (Gerard en Karel hebben er immers geen last meer van.) Het geheel wordt opgeleukt met John ‘gestreepte pyjama’ Boyne (1971) en de nummer één van het romantische genre Jill Mansell (waarvan zo snel geen geboortejaar te vinden is, maar ze schrijft gelukkig [sic!] al sinds 1992.)

Mag ik nog een suggestie doen: Jaap Robben (1984!!), de schrijver van het onvolprezen Birk, de beste roman van een jonge Nederlandse schrijver van dit jaar. Laat dat ‘jonge’ trouwens maar weg. Ook nog eens een fijne, oprechte persoonlijkheid, afkomstig uit de jeugdliteratuur namelijk, alwaar men elkaar over het algemeen het beste gunt. Misschien past hij daardoor wel niet bij het circus rond de Dom. Dommerdedom dom dom, retteketet, sjing, boem.

Guus Bauer