Van Maan Leo verscheen onlangs Huwelijkse voorwaarden. Volgens uitgeverij Lebowski ‘een roman vol dubbele bodems en spiegeleffecten, adembenemende bdsm-scènes en hilarische overpeinzingen. Waanzin en afgunst, pijn en geilheid, waarheid en fictie voeren een zinderende paardans op in dit tweede boek van Maan Leo.’ Tegenover dit boek dat in de commerciële hoek gezet wordt, plaatst hij een bloemlezing uit de poëzie van Augusta Peaux. Maan Leo wordt voor een deel op haar uiterlijk afgerekend: ‘Met volle borsten en een leeg hoofd kun je nog ver komen.’ ‘Hoe een hol vat met louter brutaliteit de aandacht kan vragen.’ ‘Met een voorgevel als die van Maan Leo heb je een grotere kans op publiciteit dan met een roman die het van de inhoud moet hebben.’ Peter Drehmanns, de echtgenoot van Maan Leo, wordt en passant ‘een vijftiger zonder herdrukken’ genoemd.

Het is wel wat ongemakkelijk wanneer het uiterlijk van een schrijfster wordt gebruikt om kritiek te leveren, ook al worden de gegevens die Peters aanstipt (vercommercialisering, uiterlijk versus inhoud) ook binnen de roman van diezelfde schrijfster aan de orde gesteld (volgens de kritieken althans, zie hier de bespreking van Guus Bauer). Nu hoop ik maar dat de zinnen die Peters gebruikt citaten zijn uit de roman Huwelijkse voorwaarden: in dat geval zouden de spiegeleffecten en dubbele bodems perfect zijn doorgevoerd buiten de grenzen van de roman.

Wordt ongetwijfeld vervolgd.