Ze gold decennialang als de schrijfster van slechts één boek: To Kill a Mockingbird, maar vorig jaar verscheen toch haar tweede boek: Go Set a Watchman (dat eerder geschreven was); Harper Lee overleed in haar slaap. Ze is 89 jaar geworden.

To Kill a Mockingbird verscheen in 1960 en won de Pulitzer Prize voor fictie. De verschijning van Go Set a Watchman veroorzaakte enige controverse omdat Lee altijd beweerd had dat het bij haar debuut zou blijven. Een hersenbloeding zou haar mentaal zo hebben verward dat ze maar ingestemd zou hebben met de publicatie. Lee liet toen via haar advocaat weten dat ze ‘happy as hell with the reactions to Watchman‘ was.

Op Tzum recenseerde Koen Schouwenburg de laatste roman van Harper Lee, in het Nederlands vertaald met Ga heen, zet een wachter:

In Watchman ontbreekt de hechte compositie van Mockingbird, het heeft te veel het schetsmatige van een eerste versie: bijvoorbeeld de ontmoetingen van Scout met Henry nadat ze zij erachter kwam dat hij een voorstander is van segregatie en de ontmoeting van Scout met haar oude dienstmeid Calpurnia nadat ze te weten is gekomen dat haar vader zitting heeft genomen in de ‘Citizens’ council’. Daarnaast is het interessant om te lezen hoe de goddelijke Atticus wordt gereduceerd tot menselijke proporties, maar om dat aspect van de roman te kunnen waarderen is het noodzakelijk om eerst Mockingbird te lezen. Go Set a Watchman is te veel een appendix bij To Kill a Mockingbird, maar het is al met al wel een vermakelijke toevoeging.

(Foto: ‘White House photo by Eric Draper, via Wikipedia: op 5 november 2007 ontving Harper Lee uit handen van president Bush de Presidential Medal of Freedom)