Een hoffelijke afwijzing van Dick Bruna

Vorige week, bij de eeuwigdurende herverdeling van het papier in mijn huis, kwam ik ze nog tegen: twee kaartjes van Dick Bruna. Daarna ging ik het ziekenhuis in en had ik een paar dagen geen trek in de wereld en toen de wereld terug kwam bleek Dick Bruna overleden te zijn. Er zat geen oorzakelijk verband tussen die twee gebeurtenissen.

Aan het begin van dit millennium heb ik een reeks poëtische wandelingen gemaakt door steden. Het idee achter de boeken was vrij simpel. Vraag dichters om nieuwe gedichten te maken over een plek in de stad en maak daarna een route door de stad aan de hand van de willekeurig uitverkoren plaatsen. Het leverde boeiende boeken (al zeg ik het zelf) op waarbij je langs behalve langs de toeristische hoogtepunten ook langs verborgen tuinen, vergeten huizen en anonieme straathoeken wandelde.

In 2003 was ik bezig met Poëtisch Utrecht en ik wilde ook dolgraag Dick Bruna in het boek hebben. Via via stuurde ik een uitnodiging, maar helaas wees hij die af.

Een afwijzing waarbij hij zichzelf te kort deed (die onterechte bescheidenheid had hij zelfs als kunstenaar en vormgever), dus probeerde ik het nog één keer: met de verzekering dat juist andere dichters tegen mij gezegd hadden dat ik hem ook moest uitnodigen. Ik ontving opnieuw een kaart.

Een hoffelijke afwijzing was het zeker, maar nog altijd vind ik het een beetje jammer dat hij in het boek ontbreekt.

CP