Ze is een witte vrouw en ze heet ook nog eens Witteman, dus het boek Hallo witte mensen van Anousha Nzume wat bij uitstek geschikt voor columniste Sylvia Witteman. In haar boekenrubriek op zaterdag die wordt afgedrukt voorafgaand het boekenkatern van de Volkskrant blijkt Witteman niet gecharmeerd van het ‘prekerige pamflet’.

De welwillende Gutmensch die zich door het vreugdeloze proza heen weet te worstelen bereikt niet, zoals ongetwijfeld Nzumes bedoeling is, de postraciale verlichting, maar werpt het boek tandenknarsend terzijde om ergens een forse bak roti, bami, kapsalon of ander hartig intercultureel gerecht te gaan eten.

Het is gebruikelijk bij de Volkskrant om boeken maar ten dele te lezen. De column van Witteman komt na een hele week met tweets waarin ze Anousha Nzume belachelijk probeerde te maken naar aanleiding van een stuk op De Correspondent.

Etcetera etcetera.

In haar zaterdagstukje legt Witteman vervolgens uit wat wel goed is: Petropolis van Anya Ulinich.

Lees hier het hele stuk.