Berenpak

FC Groningen
Postbus 1399
9701BJ Groningen

Geacht Bestuur,

Vacature: bemanning van het berenpak Groby, mascotte van FC Groningen.

Bijzonderheden: Groby is de mascotte van FC Groningen. De witte beer is aanwezig bij alle thuiswedstrijden van FC Groningen. Daarnaast is hij aanwezig bij activiteiten van de Junior Club en wordt hij ingezet bij andere evenementen vanuit de club (clinics, projecten van FC Groningen in de Maatschappij, sponsoren).

Geachte Leontien,

Soms vul ik de woonkamer uitsluitend met mijn eigen bewustzijn. Dat wordt raar gevonden door mensen in mijn omgeving. Nicolette de Vries zegt altijd: ‘Wie in de woonkamer zit, kijkt tv.’ In de woonkamer zitten met de lichten en de tv gedoofd grenst voor haar aan het onsmakelijke. Toch ben ik niet alleen. Ik kijk naar buiten, naar de moeders die voorbijfietsen. Ze hebben rieten manden aan het stuur. Op andere dagen bestudeer ik de vertrek- en aankomsttijden van treinen. Dat klinkt wellicht als droge lectuur, maar ik heb een rijke fantasie. Een trein heeft een doel, een bepaald aankomststation. Ook ik wil graag ergens aankomen, maar het ontbreekt me aan moed naar buiten te gaan.

Op sommige dagen komt mijn zwager Gerard langs om mij gezelschap te houden. ‘Je zit hier maar te navelen,’ zegt hij en nestelt zijn zware lijf naast mij op de bank. Door de helling die ontstaat val ik altijd heel onaangenaam tegen hem aan. Ik verdenk Nicolette de Vries ervan dat ze haar broer op me afstuurt. Ze ziet hem als een stemmingsverbeteraar, maar met mijn stemming is niks mis. Pas als Gerard verschijnt met zijn Playstation III, begin ik te somberen.

Mijn zwager Gerard zit vol hyperbolen en buikvet en zijn lach is als gele frietsaus die overal overheen gaat. Hij spreekt over karpervissen, soms, of over de Formule 1. Ik zeg hem dat ik houd van het contact met mensen. ‘De moeders met hun rietenmanden zwaaien naar me door het raam,’ zeg ik als hij zich wil ontfermen. Het is dan al te laat: ‘Zwaaien is geen contact,’ zegt hij stellig, ‘de Playstation III, dat is pas echt contact.’ Hij laat me zien hoe een mannetje over het scherm springt als hij op een knopje drukt.

Ik ga de discussie maar niet aan, er is al genoeg spanning in de familie. U weet dat niet, maar tussen mij en Nicolette de Vries loopt het ook allesbehalve soepel. Misschien is er wel iets mis met mij. Ik houd van het contact met mensen, maar tegelijkertijd moet er afstand zijn. Als mijn zwager Gerard naast me op de bank zit, dan ruik ik hem. Bovendien ontlokt de Playstation vreemde kreunende geluiden aan zijn mond. Voor mij is dat net iets teveel intimiteit op zo’n moment. Zelfs Nicolette de Vries heb ik al heel erg lang niet geroken, laat staan dat ik haar heb horen kreunen.

Als er voetbal is komt Gerard ook. Hij en Nicolette de Vries zijn van huis uit FC Groningen-fans. Daar halen ze een gevoel van geborgenheid en lotsverbintenis vandaan. Ze zitten achter de tv met sjaaltjes van hun club. Ook in de zomer. Ze zeggen dat ik moet kijken, ze vinden dat ik loyaal moet zijn, maar een sjaaltje om doen, dat weiger ik. Dat ik reageer op uw vacature gaat veel verder dan clubliefde of interesse in voetbal.

Als Groby de witte beer in beeld komt, gebeurt er iets geks met Nicolette de Vries. Ik zie dat ze hem vertederend vindt. Haar hele gezicht straalt blijdschap uit als ze de beer ziet met zijn openhangende bek. Dat is absoluut niet gespeeld en ze heeft nauwelijks in de gaten dat er nog andere mensen op de bank zitten. Ze is dan helemaal daar met Groby op het veld. Wat de Playstation is voor Gerard dat is de witte beer voor Nicolette de Vries; ze verliest zichzelf in hem. Ze maakt zelfs kreunende geluidjes als ze de witte beer ziet.

Ik ben iemand die veel liefde en menselijk contact kan schenken, mits de juiste maatregelen zijn genomen (er moet afstand zijn om intiem te worden). Als ik het pak van Groby mag bemannen dan weet ik zeker dat ik erin zal groeien als in een tweede huid. Ik heb geen dominante persoonlijkheid en geen noemenswaardige kwaliteiten, maar volgens mij is dat juist een voordeel. Op die manier kan ik mij volledig aan Groby geven.

Wat ik zelf niet zou durven, dat zou ik als Groby zo doen; meehossen met de fans van FC Groningen. Echt menselijk contact is pas mogelijk in een berenpak, dat besef ik nu. Veel problemen die ik heb in de sociale omgang worden opgelost. Nooit zal ik me meer hoeven af te vragen wanneer je iemand zoent en hoe vaak. Groby deelt gevraagd en ongevraagd knuffels uit. Groby is altijd honderd procent zichzelf.

Ik denk dat Groby mij de kans kan geven om echt iemand te worden, iemand die door iedereen wordt herkend. Er kom nog iets bij. Als ik na een wedstrijd van FC Groningen door het stadion ren om de fans te bedanken, weet ik dat er een speciaal iemand op de bank zit te kijken. Dat is mijn vriendin Nicolette de Vries. En ik zal weten dat ik iets in haar teweeg zal brengen op een manier dat me zonder pak nooit zou lukken. Ik zal zachte geluidjes aan haar weten te ontlokken, ze zal zich in mij verliezen, zonder dat ze weet dat ik het ben.

Een wollige berenknuffel, Bram

PS: ik vind het geen enkel probleem om een paar weken onbetaald proef te draaien.

(foto via Pexels, CC0)