Vorig jaar mocht Hugo Borst aanschuiven bij de uitzending van De Wereld Draait Door als plotselinge zevende genomineerde van de NS Publieksprijs. De NS Publieksprijs is een extra prijsje voor schrijvers die toch al goed verkopen en veel publiciteit krijgen; de zes best verkocht boeken worden genomineerd. Je kunt als publiek bij die prijs op één van de zes genomineerden stemmen of je kunt zelf een zevende boek toevoegen. Zo won in 2005 De Nieuwe Bijbelvertaling de prijs omdat de Here Jezus net als Voetbal Inside nogal fanatieke volgers heeft. Vorig jaar won Hendrik Groen overigens.

Journalist, schrijver en selfpublisher Tjeerd Langstraat nomineerde dit jaar, enigszins tegen beter weten in, zijn eigen boek Eeuwig donker. Toch is hij benieuwd wie dit jaar de zevende genomineerde zal zijn, maar dit jaar schuift er geen extra schrijver aan bij de DWDD-tafel. Langstraat begint een Twitterconversatie met de organisatie van de NS Publieksprijs.

Tjeerd
Hoi @NSPublieksprijs & @cpnb! Waarom was er de mogelijkheid om op een boek naar keuze te stemmen als er niets mee gedaan wordt? Hoor het graag! Groetjes!

@NSPublieksprijs
Er is weer heel veel gestemd op niet-genomineerde boeken Tjeerd! Dat maken we graag mogelijk omdat elk boek nu eenmaal zijn fans heeft.

Tjeerd
Ja, dat snap en weet ik, vorig jaar was dat Hugo Borst, de niet-genomineerde die aan tafel zat. Maar nu doen jullie blijkbaar niets met die stemmen. Dat was dus mijn vraag: waarom niet? Het is volkomen nutteloos nu namelijk, die vrije keuze.

@NSPublieksprijs
We vinden het heel belangrijk dat die vrijheid er is. En als er dan een kanshebber bijkomt, dan doen we daar graag iets mee. Dit jaar geen ‘Ma’-achtige taferelen helaas.

Langstraat blijft doorvragen en krijgt uiteindelijk nog dit antwoord.

Je zegt dat de vrije keuze nutteloos is, maar dat is een beetje een rare aanname. Die keuze moet er zijn, alleen al omdat iedere voorkeur persoonlijk is. Met alleen 6 genomineerde titels doe je de lezers en schrijvers te kort. Leve het boek, van wie dan ook.

Ik lees ook dat je denkt dat wij niets met die stemmen doen. Ik kan je echter verzekeren dat elke stem geteld wordt, ook op een niet-genomineerd boek. En als dat boek de kans maakt op de eindoverwinning, vragen we de auteur ook aan tafel. Vorig jaar was dat het geval met Hugo Borst. Je noemt hem een BN-er, maar Hugo Borst heeft al tientallen jaren schrijfervaring. Als het om een onbekende of minder bekende auteur was gegaan, dan was hij/zij zeker ook uitgenodigd. Dit jaar hebben we weer veel stemmen gezien op niet-genomineerde boeken. Maar niet zoveel stemmen dat er een kanshebber op de eindoverwinning tussen zat.

Het schimmige aan de wedstrijd is dat de organisatie van NS Publieksprijs geen cijfers geeft en ook niet aangeeft wanneer iemand wel of niet in aanmerking komt om aan te schuiven bij de overige genomineerden. Gaat dat met percentages of als een buitenstaander in totaal meer stemmen krijgt dan een genomineerde?

Langstraat ervaart de onheldere procedure als ‘een dikke fuck you aan de keihard werkende schrijvers die vechten om een plek in de boekhandel, aan tafel bij DWDD en in de boekenrubrieken van ’s lands influentials.’ Lees zijn hele betoog hier.