We hadden het stuk gemist op de website Joop, maar op 12 november reageerde ‘psychiater en publicist’ Bram Bakker op het interview dat Maaike Peereboom gaf aan de Volkskrant. Peereboom, zwanger op het moment van de zelfdoding van Zwagerman, reageert op de uitlatingen die Bakker in het begin van het jaar deed over zijn vriend Zwagerman. ‘Onsmakelijk,’ vond Peereboom die uitlatingen.

Daarin zei hij met zoveel woorden dat Joost ertegenop zag of het niet aankon dat hij nog een kind zou krijgen. Alsof hij daarom… Moet Max dat later lezen? Waarom zeg je zoiets? Hij vond het kennelijk interessant om zo over Joost te praten. Ik vond het onsmakelijk.

Bakker voelde zich geroepen om zijn kant van de zaak nog een keer publiekelijk uit te leggen.

De interviewster vroeg mij of ik wist dat zijn vriendin Maaike zwanger was. Ik antwoordde bevestigend, omdat ik wist dat de schrijver Jeroen Brouwers dit al eerder publiek had gemaakt in Vrij Nederland. Ik had dit beter niet kunnen doen, moet ik achteraf vaststellen. En ik had zeker niet moeten speculeren over de rol van depressie bij zijn zelfdoding. Dat was te verwarrend.

Daar had Bakker het bij kunnen laten, maar nee, hij is verbaasd dat Peereboom naar hem uithaalt:

Ze citeert me niet alleen onjuist, ze gaat ook voorbij aan het feit dat ik eerst en vooral een nabestaande van Joost ben. Dat ik van beroep psychiater ben is bij het verlies van een vriend slechts bijzaak, lijkt me.

En om het nog wat erger te maken:

In dit pijnlijke proces heb ook ik fouten gemaakt. Maar ik heb nooit getwijfeld dat Joost zich in mijn uitlatingen had kunnen vinden. […] ik geloof dat ik in zijn geest handel door niet terughoudend te zijn in publieke uitlatingen over dit beladen onderwerp.