Vandaag in de brievenbus: de nieuwe Literatuur zonder leeftijd, maar met de treurige brief dat dit ook de laatste in de reeks is. Het blad had te kampen met een krimpend abonneebestand en de redactie moest ook op een steeds kleinere groep deskundigen beroep doen om een inhoudelijk hoogwaardig blad over jeugdliteratuur te kunnen maken.

Het bleek de afgelopen jaren steeds moeilijker om auteurs te engageren voor het tijdschrift, onder meer omdat Literatuur zonder leeftijd geen honorarium kan bieden. Dat betekende dat we vaak een beroep deden op een kleine groep van auteurs, onder wie de redactieleden zelf. We zijn die auteurs zeer dankbaar voor de boeiende artikelen die zij al die jaren geschreven hebben en we zouden graag nog veel meer van hen lezen, maar we vinden ook dat een tijdschrift als Literatuur zonder leeftijd alleen bestaansrecht heeft wanneer het wordt gedragen door een grote groep schrijvers die actief zijn binnen de (jeugd)literatuur en die kunnen en willen zorg dragen voor een tijdschrift met gevarieerde en inspirerende bijdragen over onderzoek naar ontwikkelingen in de Nederlandse en internationale jeugdliteratuur.

Dat schrijft Toin Duijx die 24 jaar een van de trekkers van dit blad is geweest. Er zijn in totaal 107 nummers verschenen. het laatste nummer is een special gewijd aan Joke van Leeuwen.

Erg jammer. Hopelijk komt er elders nog een doorstart.