Niemand koopt poëzie. Oké, goed, Lévi Weemoedt heeft nu een bestseller, maar er gaan weken, zelfs maanden voorbij waarin er geen dichtbundels in de bestsellerlijst staan. Is het voor Nederlandse dichters al lastig om hun werk bij het lezerspubliek te krijgen, voor dichters uit het buitenland is het nog moeilijker om een publiek over de grens te krijgen. Uitgeverij Perdu brengt daar verandering in, onder meer door de publicatie van het werk van Ricardo Domeneck, Athena Farrokhzad en Martin Gambarotta.

Nu heeft Perdu een crowdfundingsactie opgestart bij Voor de kunst om de bundel Tijd van de aarde van de jonge Russische dichteres Galina Rymboe in de vertaling van Pieter Boulogne te laten verschijnen. Er is 2000 euro nodig en meer dan de helft is al binnen, maar er is nog steeds geld nodig. Er zijn ook tegenprestaties. Voor 30 euro bijvoorbeeld krijg je de bundel thuisgestuurd met een linnen tas van Perdu. Wie wil dat nu niet, een linnen tas van Perdu. Voor 40 euro krijg je de bundel thuisgestuurd én een entreeticket voor Perdu’s Dichtersmarathon op 31 januari én een linnen tas van Perdu!

Perdu laat helaas geen voorbeeld zien van het werk van Rymboe, maar laat wel Anna Glazova aan het woord:

De gedichten van Galina Rymboe bezitten een basiskenmerk dat essentieel is voor de onmiddellijke werking van een poëtische tekst: ze vervoeren ons. De articulatie, de stemexpressie, de helderheid van het woord en de fonetische intensiteit penetreren meteen de gewaarwording van de lezer en slepen hem met zich mee. Tegelijkertijd staat achter hun stootkracht een niet minder energetische reflectie. In de regel gaan beschouwende gedichten gepaard met een zachte, vertrouwelijke toon, maar dat geldt niet voor deze poëzie: ze probeert geen vertrouwen in te boezemen, maar doet de voor één ogenblik ontwakende lezer opschrikken. Zo’n luide klank zou echter niet volstaan om de aandacht van de lezer te grijpen en hem met de neus op de tekst duwen, als er geen duurzaam en verwoed werk met – en aan – de taal aan vooraf was gegaan. De indikking van empathie en directheid, die rechtstreeks naar het hart van deze poëzie leidt, vormt een vreemdsoortig magnetisch veld, dat de stemming van de tekst orkestreert, en bijgevolg ook de lectuur.

Wie zich door deze aanbeveling niet laat afschrikken kan hier terecht en storten.