De uitvinder van de miniroman

Dus Adriaan Jaeggi is de uitvinder van de miniroman. Met open armen, 21 bladzijden, gedrukt op klein formaat, is volgens de achterflap van de bundel Luxeproblemen ‘de eerste miniroman ter wereld’: je krijgt hem gratis bij aanschaf van die bundel. Dan moeten Overspel, Makelen, Polen en nippels en Nageslacht, daarin opgenomen, de tweede tot en met vijfde miniroman ter wereld zijn.

Wat maakt een miniroman tot een miniroman? Of liever gevraagd: wat maakt een verhaal tot een miniroman? 

Wat in de eerste plaats opvalt, is dat ze een voor de hoofdpersoon happy end hebben. Maar dat geldt ook voor de meeste hier opgenomen columns en verhaaltjes. Alles wat Jaeggi schrijft heeft dezelfde prettige toon, iets vlinderachtigs. 

Wat ook zowel voor de columns als de miniromans geldt, is dat ze zijn geschreven met een scherp oog voor de omgang tussen de seksen, met name voor de misverstanden die tot het vaste patroon behoren.

In Met open armen gaat de ik-figuur met zijn nieuwe vriendin naar de film over het dagboek van Bridget Jones kijken: hij is een van de drie mannen, voor het overige zit de zaal vol met vrouwen. Misschien zijn Jaeggi’s miniromans wel het mannelijke weerwoord op Bridget Jones. Net zo goed als vrouwen worden ook mannen geregeerd door hun hormonen, dat is waar het op neerkomt. 

‘Mannen komen van Mars en vrouwen komen van Venus, dus op Mars wordt geneukt en op Venus wordt geknuffeld.’ Dat zegt Hugo die in drie van de miniromans optreedt als de beste vriend van de verteller en diens adviseur in zaken die het hart – of liever: de hormonen – betreffen. Hugo is de echte schelm: de ik-figuur is iemand die er telkens weer in tuimelt. Als de ik-figuur in alle miniromans dezelfde is, dan heeft hij zich tenslotte toch, ondanks zijn vrijheidsdrang, laten inpalmen.

Wat kan had hij anders kunnen doen?

Adriaan Jaeggi beziet het leven als kermis waarop je je over de gekste dingen kunnen verwonderen. Hoe mensen op reis gaan bijvoorbeeld. Moet je die daar zien! Om dan tot de ontdekking te komen dat hij naar zijn eigen spiegelbeeld staat te kijken.

Zijn observaties zijn lichtvoetig geschreven, net als zijn wat langere verhalen en ach, laten we die dan toch miniromans noemen als hij dat zo graag wil.

Frank van Dijl

Adriaan Jaeggi – Luxeproblemen. Verhalen, columns, miniromans. Prometheus

(***)

Deze recensie werd eerder gepubliceerd in Algemeen Dagblad, 26 juni 2004.

Adriaan Jaeggi overleed in 2008 op 45-jarige leeftijd.