Op Facebook schreef Max Pam een bericht naar aanleiding van het overlijden van Naima El Bezaz. Daarin valt hij schrijver Abdelkader Benali snoeihard aan. Vooral diens in memoriam in de Volkskrant moet het ontgelden.

Mij lijkt het dat Benali wel de minst geschikte figuur is om het leven van Naima el-Bezaz te beschrijven, want in alles was zij zijn tegendeel. Zij was juist geen bobo, ze kon juist wel schrijven, en zij liet een ongewoon krachtige tegenstem horen in het multiculturele debat. Die voor haar zelf onafwendbare houding, heeft haar tenslotte zoveel energie gekost dat het haar heeft opgebroken.

Van Benali had Naima geen hoge pet op, ze ging liever om met Theo van Gogh, wiens dood een geweldige impact op haar schrijven zou hebben. Dat weet ik omdat ik vrij intensief met haar heb gecorrespondeerd. Ik kom daar binnenkort ongetwijfeld op terug.

Max Pam laat in zijn bericht ook twee mails zien uit zijn correspondentie met El Bezaz die gaan over haar depressies.

Een paar dagen geleden zag ik iets gênants op de televisie: de S.P.E.L. show met Astrid Joosten als presentator. Zoals…

Geplaatst door Max Pam op Zondag 9 augustus 2020