In dezelfde week dat Karin Amatmoekrim mooie verhalen las in de nieuwste aflevering van De Gids, las ze ook Mimosa, de debuutroman van Mette Maria van Dijk. Het boek is uitgegeven door Prometheus en de uitgeverij hoopt erg op een relletje.

Het was een debuut, begreep ik al snel, over een wit, rijk meisje dat naar de ‘mistroostige flats’ in de Bijlmer verhuist zodat ze al haar „zwarte buurmannen kan neuken”.

De roman, Amatmoekrim noemt de naam van de schrijfster en de titel van het boek nadrukkelijk niet, is niet aan Amatmoekrim besteed.

De zwarte mensen waarover wordt gesproken hebben geen diepte, de Bijlmer wordt niet méér dan wat alle bange buitenstaanders er al decennia over schrijven, en alles van kleur is enkel in het leven geroepen om de psychologische ontwikkeling van een wit personage aan te zetten. Het gebeurt al in de Nederlandse literatuur sinds Leon de Winter, sinds Joost Zwagerman, sinds Robert Vuijsje. Daar is niets vernieuwends aan; het is dezelfde literaire luiheid in een mottig tweedehands jasje.

Lees de hele column hier.

De missie om een relletje te creëren is inmiddels gelukt: de schrijfster wordt bedreigd, melden onder meer De Telegraaf en RTL Nieuws. Powned ging verhaal halen in de Bijlmer.

Niet iedereen gaat echter mee in het media-offensief: