Wilde wezens van het woud

De centrale vraag waarop dit prentenboek een antwoord zoekt, zit al meteen in de titel vervat: Kun jij een geheim bewaren? Omwille van de herkenbaarheid, voor kinderen én hun volwassen (voor)lezers, een goed gekozen uitgangspunt.

Protagoniste Winnie raakt al van jongs af aan gefascineerd door de zogenaamd ‘angstaanjagende beesten’ op een wandtapijt. Winnies ouders stellen hun dochter gerust: de grootouders leverden een zware strijd om het ongedierte uit te roeien. Toch zal de sensitieve protagoniste niet toevallig in haar dromen draken (h)erkennen en buitenshuis bevreemdende geluiden waarnemen. Hoewel Winnies ouders ook hier een rationele verklaring bieden, vertellen de illustraties een geheel ander verhaal. Melissa Castrillón toont overtuigend hoe mythische wezens onmiskenbaar deel uitmaken van de zich organisch ontwikkelende natuur. Bovendien ademen de prenten een magische sfeer uit: de vorm van de ramen doet wat oosters aan, terwijl de draken grotendeels vanuit geometrische figuren opgebouwd zijn. Toch bevatten Castrillóns figuren een verrassende souplesse, deels dankzij de vele krullen, gebogen lijnen en tierlantijntjes die welig over de bladzijden uitgestrooid worden.

In die magische setting hoeft het niet te verwonderen dat Winnie door een ‘reusachtige windvlaag’ wordt opgetild, boven de boomtoppen uit, tot ze terechtkomt op ‘de rug van een echte draak’. Nu zo’n draak pontificaal een dubbele bladzijde domineert, valt meteen het wat knullige uiterlijk op. Gezien de eerdere angst voor draken en de ‘geruststelling’ dat ze uitgestorven zijn, had ik toch een imposanter wezen verwacht. De goedmoedige draak laat Winnie uitgebreid kennismaken met andere fabeldieren, zoals de griffioen, de gevleugelde leeuw en de ‘boomman’. Schuwe wezens zijn het, en dat is geheel logisch, aangezien zij de ‘laatsten’ van hun soort zijn. Haast vanzelf ontstaat een voorzichtige toenadering en zelfs een vriendschap tussen het mensenkind en de fabelwezens. Tot Winnies bezorgde ouders in de verte verschijnen. Kan onze protagoniste het geheim van haar nieuwe vrienden bewaren?

Het verhaaltje an sich heeft maar weinig om het lijf en is bovendien ook wat voorspelbaar. Het zijn dan ook de prenten die de ware blikvangers vormen en soms een geheel eigen verhaal vertellen. De coverafbeelding trekt bijvoorbeeld al meteen de aandacht. De illustratie toont een stoere protagoniste, vinger voor de mond, want stilte en geheimhouding zijn geboden. Opvallend zijn de tinten groen, roze en geel, nu eens als pastel ingezet, dan weer als haast schreeuwerige, uitbundige kleuren. Soms in perfecte harmonie met elkaar, dan weer valt de dissonantie op. Gaandeweg wordt duidelijk waarom de fabelwezens zo harmoniëren met hun omgeving, en ook dat leidt tot visuele rijkdom. De organisch groeiende natuur wordt als een levend geheel verbeeld, via een keur aan krullen, lijnen en golfbewegingen. Het zijn geslaagde prenten, die tot kijken en herbekijken uitnodigen en de lezer in een fantasierijk en geheel eigen universum binnenleiden. Mocht hetzelfde gelden voor het verhaal, dan had hier een uniek prentenboek kunnen ontstaan.

Jürgen Peeters

Melissa Castrillón – Kun jij een geheim bewaren? Vertaald door Nicolette Hoekmeijer. Boycott, Amsterdam. 40 blz. € 20.95.